|
|
| (35 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt) |
| Zeile 1: |
Zeile 1: |
| − | [[Datei:ATHENS_Goethe-institut_2.jpg|180px|thumb|left|TODO © TODO]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]{{#newBox:}} |
| − | Το Χημείο του Πανεπιστημίου Αθηνών υπήρξε το πρώτο σύγχρονο επιστημονικό χημείο του Ελληνικού κράτους. Οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1887-1889, βάσει προγενεστέρων σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller, τα οποία είχαν ελεγχθεί και εγκριθεί από τον αρχιτέκτονα Edmund Zastrau και τον χημικό August Wilhelm von Hofmann.
| + | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/e/e6/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_4.mp3|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών (2:48)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_CHEMIE_1_LK.jpg]]||Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | | |
| − | Ο Ernst Ziller (Ερνέστος Τσίλλερ, 1837-1923) υπήρξε Γερμανός αρχιτέκτονας που δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.[*] Εκκινώντας από το νεοκλασικό πρότυπο, όπως αυτό εγκλιματίστηκε στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, το συνδύασε ευρηματικά με στοιχεία της Ιταλικής νέο-αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής παράδοσης, με το Γερμανικό μπαρόκ, με νέο-βυζαντινές, νέο-γοτθικές και νέο-ρωμανικές επιρροές, ακόμη και με πινελιές Art Nouveau (σε τελευταία του έργα), στο πνεύμα ενός ιδιαίτερου εκλεκτικισμού, που έδωσε την σφραγίδα του στην ελληνική πρωτεύουσα και επέδρασε ευρύτερα δημιουργώντας «σχολή», με αποτέλεσμα αυτό που χαρακτηρίζουμε ως η «Αθήνα του Ziller».
| + | Το πρώτο σύγχρονο επιστημονικό χημείο του νέου ελληνικού κράτους θεμελιώθηκε στις 6 Ιουνίου 1887, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστου Τσίλερ (Ernst Ziller)]. |
| | | | |
| − | Ο August Wilhelm von Hofmann (1818-1892) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Γερμανούς χημικούς του 19ου αιώνα, δημιουργός των πρώτων υποδειγματικών πειραματικών εργαστηρίων στο Βασιλικό Κολλέγιο Χημείας του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ενώ ο Γερμανός αρχιτέκτονας Edmund Zastrau είναι κυρίως γνωστός για τον σχεδιασμό του Ινστιτούτου Χημείας και Φυσιολογίας του Βερολίνου (Chemisch-physiologischen Institut).
| + | Χρειάστηκαν μόλις δύο χρόνια για να χτιστεί, αλλά είκοσι χρόνια από τον σχεδιασμό του μέχρι να τοποθετηθεί η θεμέλιος λίθος. Τα σχέδια του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ] για το Χημείο εξετάστηκαν και εγκρίθηκαν από τον αρχιτέκτονα Έντμουντ Τσάστραου (Edmund Zastrau), γνωστό για τον σχεδιασμό του Ινστιτούτου Χημείας και Φυσιολογίας του Βερολίνου (Chemisch-physiologischen Institut) και από τον διακεκριμένο χημικό Άουγκουστ Βίλχελμ (August Wilhelm von Hofmann, 1818-1892), δημιουργό των πρώτων υποδειγματικών πειραματικών εργαστηρίων στο Βασιλικό Κολλέγιο Χημείας του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. |
| | | | |
| − | [[Datei:ATHENS_Goethe-institut_1.jpg|750px|thumb|left|TODO © TODO]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Πρόσοψη Παλαιού Χημείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| − | Έως τα τέλη του 19ου αιώνα, τα χημικά πειράματα εκτελούνταν στο υπόγειο του κεντρικού κτιρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών (επί της οδού Πανεπιστημίου 30) από τον πρώτο καθηγητή Χημείας Βαυαρό Xavier Landerer και στη συνέχεια τους καθηγητές Αλέξανδρο Βενιζέλο και Αναστάσιο Χρηστομάνο. Ο τελευταίος ήταν εκείνος που πρωτοστάτησε στην ανάδειξη της ανάγκης για τη δημιουργία ενός σύγχρονου Χημείου και επέβλεψε την ανέγερσή του.
| |
| | | | |
| − | Το κτίριο της οδού Σόλωνος διακρίνεται για την στιβαρή λιτότητα των όψεων, με μοναδική διακόσμηση το νεοκλασικό αέτωμα που επιστέφει τους δύο ιωνικούς κίονες της εισόδου. Στο εσωτερικό ξεχωρίζουν το μεγάλο αμφιθέατρο που φωτίζεται από δύο αίθρια, καθώς και οι πρότυποι (για την εποχή τους) χώροι των εργαστηρίων. Τα επίσημα εγκαίνια του Χημείου έγιναν τον Ιανουάριο του 1890. Το 1911 το κτίριο υπέστη εκτεταμένες ζημιές από πυρκαγιά, οι οποίες αποκαταστάθηκαν το 1918, ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε, προκειμένου να στεγαστούν τα εργαστήρια Φυσικής, Φαρμακευτικής και Φυτολογίας. Συνέχισε να λειτουργεί αδιάκοπα επί μια εκατονταετία, εκπαιδεύοντας χιλιάδες φοιτητές έως ότου, το 1990, τα εργαστήρια μετεγκαταστάθηκαν στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου.
| + | Στην προσπάθεια κατασκευής ενός σύγχρονου Χημείου για το Πανεπιστημίου Αθηνών πρωτοστάτησε ο καθηγητής Αναστάσιος Χρηστομάνος, ο οποίος επέβλεψε και την ανέγερσή του. Η ανάγκη τότε για ειδικό εργαστηριακό χώρο ήταν μεγάλη, καθώς έως τα τέλη του 19ου αιώνα τα χημικά πειράματα εκτελούνταν στο υπόγειο του κεντρικού κτιρίου του πανεπιστημίου από τον πρώτο καθηγητή Χημείας, τον Βαυαρό Ξέβιερ Λάντερερ (Xavier Landerer), από τον καθηγητή Αλέξανδρο Βενιζέλο και από τον ίδιο τον Αναστάσιο Χρηστομάνο. Οι παραδόσεις των μαθημάτων στο νέο κτίριο ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1890, ενώ στους χώρους του λειτούργησαν επίσης το πρώτο Πανεπιστημιακό Οινοποιείο, αλλά και η πρώτη γεννήτρια ακτίνων Roentgen το 1897. |
| | | | |
| − | Στο «Παλαιό Χημείο» (όπως χαρακτηρίζεται πλέον το κτίριο της οδού Σόλωνος), μετά την ανακαίνισή του στις αρχές του 21ου αιώνα, στεγάζεται το Μουσείο Φυσικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου.
| + | [[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | {{#newBox:}}
| + | Το Παλαιό Χημείο, όπως αποκαλείται πλέον το κτίριο, διακρίνεται για την στιβαρή λιτότητα των όψεών του, με μοναδική διακόσμηση το [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el νεοκλασικό] αέτωμα που επιστέφει τους δύο ιωνικούς κίονες της εισόδου. Στο εσωτερικό ξεχωρίζουν το μεγάλο αμφιθέατρο που φωτίζεται από δύο αίθρια, καθώς και οι πρότυποι για την εποχή τους χώροι των εργαστηρίων. |
| − | ==Ernst Ziller==
| |
| − | Ο Ernst Ziller (1837-1923) γεννήθηκε στο Serkowitz (σημερινό Radebeul) της Σαξονίας, γόνος μιας οικογένειας με παράδοση στην αρχιτεκτονική και την εργολαβία οικοδομών. Μετά τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης (Akademie der Bildenden Künste zu Dresden), πήγε στη Βιέννη, όπου εργάστηκε στο γραφείο του διάσημου ήδη τότε Δανού νεοκλασικιστή αρχιτέκτονα Theophil Hansen, τον οποίο συνόδευσε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1861, προκειμένου να επιβλέψει την οικοδομή της Ακαδημίας Αθηνών, μελετώντας παράλληλα τα μνημεία της αρχαιοελληνικής και βυζαντινής τέχνης. Μετά από μια διακοπή (1864-1868), κατά τη διάρκεια της οποίας σπούδασε εκ του σύνεγγυς την Ιταλική αρχιτεκτονική, ο Ziller επέστρεψε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να επιβλέπει την εκτέλεση σχεδίων του Hansen, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του 1870 ξεκίνησε και τις δικές του εργασίες, οι οποίες συνεχίστηκαν για τα επόμενα 50 χρόνια. Υπολογίζεται ότι ο Ziller σχεδίασε εκατοντάδες κτίρια, κυρίως στην Αθήνα (αλλά και αλλού), τα περισσότερα από τα οποία δεν υπάρχουν πλέον, θύματα της άναρχης οικοδομικής ανάπτυξης του δευτέρου μισού του 20ου αιώνα. Διατηρούνται όμως αρκετά, τα οποία (σε συνδυασμό και με το διασωζόμενο αρχείο των σχεδίων του) αποτυπώνουν επαρκώς την εξέλιξη των αρχιτεκτονικών του προσανατολισμών.
| |
| | | | |
| | + | [[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| | + | Το 1911 το κτίριο υπέστη μεγάλες ζημιές από πυρκαγιά, οι οποίες αποκαταστάθηκαν το 1918. Ακολούθησε η προσθήκη του τρίτου ορόφου, προκειμένου να στεγαστούν τα εργαστήρια Φυσικής, Φαρμακευτικής και Φυτολογίας. Έκτοτε, στους χώρους του έχει φιλοξενήσει, μεταξύ άλλων, το Γενικό Χημείο του Κράτους, το Εθνικό Γραφείο Μέτρων και Σταθμών, τη Θαλασσογραφική Εταιρεία, το Βοτανικό Μουσείο και την Ελληνική Αστροναυτική Εταιρεία. |
| | | | |
| − | {{#newBox:}} | + | Με τη συμπλήρωση ενός αιώνα από τη λειτουργία του, τα εργαστήρια μετεγκαταστάθηκαν στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου. Στις αρχές του 21ου αιώνα, χρειάστηκε να γίνουν εκτενείς εργασίες ανακαίνισης, ώστε να μπορεί πλέον σήμερα να στεγάζει το Μουσείο Φυσικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου. |
| − | ==Επικοινωνία== | + | [[Datei:Poi sammlung 02 el IGNORECLICK .jpg|500px|thumb|left|]]{{#newBox:listbox}} |
| − | <b>Goethe-Institut Αθήνα</b><br/>{{#newBox:}}
| + | ==Αναστάσιος Χρηστομάνος (1841-1906)== |
| − | Ομήρου 14-16<br/>
| + | Ο Αναστάσιος Χρηστομάνος μνημονεύεται για την τεράστια συμβολή του στην ανάπτυξη του επιστημονικού κλάδου της Χημείας στην Ελλάδα, με αποκορύφωμα του έργου του την ίδρυση του Εθνικού Χημείου. |
| − | P.O.B. 3 03 83<br/>
| + | |
| − | 10033 Αθήνα<br/>
| + | Γεννήθηκε στη Βιέννη και σπούδασε στα πανεπιστήμια της γενέτειράς του, αλλά και της Καρλσρούης, της Χαϊδελβέργης και του Βερολίνου. Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, δίδαξε στο ελληνικό πανεπιστήμιο, ενώ την περίοδο 1897-1898, διετέλεσε πρύτανης του ιδρύματος. Mε πρότασή του, μάλιστα, ιδρύθηκε και η Φυσικομαθηματική Σχολή, με απόσπαση των τμημάτων Φυσικής και Μαθηματικών από τη Φιλοσοφική σχολή. |
| − | Τηλ. +30 210 3661000<br/>
| + | |
| − | Φαξ +30 210 3643518<br/>{{#newBox:}}
| + | Ανάμεσα στο πλούσιο έργο του συγκαταλέγονται η μελέτη της ηφαιστειακής δραστηριότητας στη Σαντορίνη, η διοργάνωση και η εποπτεία του δημοτικού φωτισμού Αθηνών και η πρώτη απόπειρα περιγραφής της λίμνης της Βουλιαγμένης, κατά την οποία επισημάνθηκαν οι ιαματικές ιδιότητες των νερών της. |
| − | ==Συνδέσεις== | + | |
| − | *[https://www.goethe.de/ins/gr/el/ Goethe-Institut Αθήνα]<br><br/>
| + | Παντρεύτηκε την Αθηνά Λίντερμάγιερ (Lindermayer), κόρη του Βαυαρού γιατρού του βασιλιά [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα] και της Αικατερίνης Προκοπίου Μπενιζέλου, και απέκτησαν πέντε παιδιά, μεταξύ των οποίων τον μετέπειτα λογοτέχνη Κωνσταντίνο. |
| | + | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== |
| | + | Jacob Volhard, Emil Fischer, August Wilhelm von Hofmann: Ein Lebensbild, Berlin 1902. |
| | + | |
| | + | Hans Hermann Russack, Deutsche bauen in Athen, Βερολίνο 1942. |
| | + | |
| | + | Μιχαήλ Στεφανίδης, Εκατονταετηρίς 1837-1937: Ιστορία της Φυσικομαθηματικής Σχολής, 2 τόμοι, Αθήνα 1948-1952. |
| | + | |
| | + | John J. Beer, «A. W. Hofmann and the Founding of the Royal College of Chemistry», Journal of Chemical Education 37 (1960). |
| | + | |
| | + | «175 Jahre Veterinärmedizinische Fakultät Berlin, 1790-1965», Wissenschaftliche Zeitschrift der Humboldt-Universitat zu Berlin (1965/ Sonderband). |
| | + | |
| | + | Δημήτριος Παπαστάμου, Ερνέστος Τσίλλερ – Προσπάθεια Μονογραφίας, Αθήνα 1973. |
| | + | |
| | + | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κατάλογος Έκθεσης Ενθυμημάτων «1837-1987: Εκατόν Πενήντα Χρόνια», Αθήνα 1987. |
| | + | |
| | + | Friedbert Ficker, Gert Morzinek, Barbara Mazurek, Ernst Ziller: Ein sächsischer Architekt und Bauforscher in Griechenland - Die Familie Ziller, Lindenberg im Allgäu 2003. |
| | + | |
| | + | Maro Kardamitsi-Adami, Manos Biris, Neoclassical architecture in Greece, Los Angeles 2004. |
| | + | |
| | + | Maro Kardamitsi-Adami, Classical Revival: The Architecture of Ernst Ziller 1837–1923, Αθήνα 2006. |
| | + | |
| | + | Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, Γιώργης Γερόλυμπος, Έρνστ Τσίλλερ 1837-1923: Η τέχνη του κλασικού, Αθήνα, 2006. |
| | + | |
| | + | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σχολή Θετικών Επιστημών, Οδηγός σπουδών του Τμήματος Φυσικής, Αθήνα 2008. |
| | + | ==Σύνδεσμος== |
| | + | [http://www.uoa.gr/to-panepistimio/moyseia/fysikon-episthmon-kai-texnologias.html Μουσείο Φυσικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου] |
| | + | ==Τοποθεσία== |
| | + | <b>Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών</b><br/> |
| | + | Οδός Σόλωνος 104<br/> |
| | + | Αθήνα |
