|
|
(9 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt) |
Zeile 1: |
Zeile 1: |
− | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]{{#newBox:}} |
| + | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/7/76/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_10.mp3|Εθνικό Θέατρο (3:00)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_THEATRO_1_LK.jpg]]||Εθνικό Θέατρο}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | |
| Το τελευταίο θέατρο που σχεδίασε ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστος Τσίλερ (Ernst Ziller)], χτίστηκε την περίοδο 1891- 1901. Aκολουθεί εξωτερικά, το πρότυπο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, ως προς την εσωτερική διαμόρφωση δε, την παράδοση των γερμανικών θεάτρων που δίνουν έμφαση στη σκηνή κι όχι τόσο στην αίθουσα. | | Το τελευταίο θέατρο που σχεδίασε ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστος Τσίλερ (Ernst Ziller)], χτίστηκε την περίοδο 1891- 1901. Aκολουθεί εξωτερικά, το πρότυπο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, ως προς την εσωτερική διαμόρφωση δε, την παράδοση των γερμανικών θεάτρων που δίνουν έμφαση στη σκηνή κι όχι τόσο στην αίθουσα. |
Zeile 13: |
Zeile 14: |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_9_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_9_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] |
| | | |
− | Για την ανέγερση του νέου θεάτρου επελέγη ένα οικόπεδο μικρών σχετικά διαστάσεων μακριά από το κέντρο της πόλης, το οποίο αγοράστηκε σε υψηλή τιμή από τον γερμανικής καταγωγής αυλικό Νικόλαο Θων, που αργότερα διετέλεσε και διευθυντής του θεάτρου. Ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ] έδωσε μια ευφάνταστη λύση στην έντονη κλίση του οικοπέδου, με αποτέλεσμα το μεγαλοπρεπές [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el εκλεκτικιστικό] κτίριο που κινείται στο πνεύμα του γερμανικού νεομπαρόκ. | + | Για την ανέγερση του νέου θεάτρου επελέγη ένα οικόπεδο μικρών σχετικά διαστάσεων μακριά από το κέντρο της πόλης, το οποίο αγοράστηκε σε υψηλή τιμή από τον γερμανικής καταγωγής αυλικό Νικόλαο Θων, που αργότερα διετέλεσε και διευθυντής του θεάτρου. Ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ] έδωσε μια ευφάνταστη λύση στην έντονη κλίση του οικοπέδου, με αποτέλεσμα το μεγαλοπρεπές [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el εκλεκτικιστικό] κτίριο που κινείται στο πνεύμα του γερμανικού [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%8C%CE%BA?uselang=el νεομπαρόκ]. |
| | | |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | |
− | Τα εγκαίνια του Βασιλικού Θεάτρου πραγματοποιήθηκαν στις 24 Νοεμβρίου 1901, με παραστάσεις: τον μονόλογο από το έργο του Δημήτρη Βερναρδάκη “Μαρία Δοξαπατρή” και δύο ελληνικές μονόπρακτες κωμωδίες, τον “Θάνατο του Περικλέους” του Δημήτριου Κορομηλά και το “Ζητείται υπηρέτης” του Χαράλαμπου ΄Αννινου. Το 1908, το Βασιλικό Θέατρο έκλεισε, ενώ από το 1932, λειτουργεί αδιαλείπτως ως η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. | + | Τα εγκαίνια του Βασιλικού Θεάτρου πραγματοποιήθηκαν στις 24 Νοεμβρίου 1901, με παραστάσεις: τον μονόλογο από το έργο του Δημήτρη Βερναρδάκη “Μαρία Δοξαπατρή” και δύο ελληνικές μονόπρακτες κωμωδίες, τον “Θάνατο του Περικλέους” του Δημήτριου Κορομηλά και το “Ζητείται υπηρέτης” του Χαράλαμπου ΄Αννινου. |
| + | |
| + | Το 1908, το Βασιλικό Θέατρο έκλεισε, ενώ από το 1932, λειτουργεί αδιαλείπτως ως η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. |
| | | |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | |
− | Τον 20ό αιώνα το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις, κατά διάρκεια των οποίων αφαιρέθηκαν τα έξι αρχαία αγάλματα που αρχικά έστεφαν την πρόσοψη του. Την περίοδο 1961-1963, επεκτάθηκε βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Βασίλειου Δούρου (1904-1981), αλλά πάντοτε μέσα στο πνεύμα του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ], ενώ στις αρχές του 21ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εκτενής ανακαίνισή του.{{#newBox:listbox}} | + | Τον 20ό αιώνα το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις, κατά διάρκεια των οποίων αφαιρέθηκαν τα έξι αρχαία αγάλματα που αρχικά έστεφαν την πρόσοψη του. Την περίοδο 1961-1963, επεκτάθηκε βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Βασίλειου Δούρου (1904-1981), αλλά πάντοτε μέσα στο πνεύμα του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ], ενώ στις αρχές του 21ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εκτενής ανακαίνισή του. |
| + | [[Datei:Poi sammlung 02 el IGNORECLICK .jpg|500px|thumb|left|]]{{#newBox:listbox}} |
| ==Νικόλαος Θων (1850 -1906)== | | ==Νικόλαος Θων (1850 -1906)== |
− | Ο Νικόλαος Θων υπήρξε ανώτερος αυλικός και επιμελητής της βασιλικής περιουσίας επί Γεωργίου Α’, ιδιοκτήτης μεταλλείων στις Κυκλάδες και κάτοχος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, από τον Βαυαρό Καρλ Θων (Karl Thon), λογιστή και υπασπιστή του βασιλιά [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα], και την Ελληνίδα Μαριγώ Βογιατζή. Είχε στην ιδιοκτησία του την ομώνυμη έπαυλη στους Αμπελοκήπους επί σχεδίων [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστου Τσίλερ], το Παλατάκι στο Χαϊδάρι καθώς και το οικόπεδο όπου κατασκευάστηκε το Εθνικό Θέατρο. Συνέβαλε στην χρηματοδότηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Πευκάκια, όπου βρισκόταν και η αρχική του κατοικία, καθώς και του Αγίου Γεωργίου του Λυκαβηττού. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, μέλος της οργανωτικής επιτροπής των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1906, πρόεδρος του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Ερετών. | + | Ο Νικόλαος Θων υπήρξε ανώτερος αυλικός και επιμελητής της βασιλικής περιουσίας επί Γεωργίου Α’, ιδιοκτήτης μεταλλείων στις Κυκλάδες και κάτοχος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, από τον Βαυαρό Καρλ Θων (Karl Thon), λογιστή και υπασπιστή του βασιλιά [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα], και την Ελληνίδα Μαριγώ Βογιατζή. Είχε στην ιδιοκτησία του την ομώνυμη έπαυλη στους Αμπελοκήπους επί σχεδίων [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστου Τσίλερ], το Παλατάκι στο Χαϊδάρι καθώς και το οικόπεδο όπου κατασκευάστηκε το Εθνικό Θέατρο. |
| + | |
| + | Συνέβαλε στην χρηματοδότηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Πευκάκια, όπου βρισκόταν και η αρχική του κατοικία, καθώς και του Αγίου Γεωργίου του Λυκαβηττού. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, μέλος της οργανωτικής επιτροπής των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1906, πρόεδρος του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Ερετών. |
| ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== | | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== |
| Hans Hermann Russack, Deutsche bauen in Athen, Βερολίνο 1942. | | Hans Hermann Russack, Deutsche bauen in Athen, Βερολίνο 1942. |