|
|
| (16 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt) |
| Zeile 1: |
Zeile 1: |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_1_LK.jpg|200px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]{{#newBox:}} |
| − | Το διώροφο κτίριο της οδού Παπαρρηγοπούλου 7 ανεγέρθηκε μεταξύ των ετών 1833-1834, βάσει σχεδίων των αρχιτεκτόνων Joseph Hoffer [*] και Gustav Adolf Lüders, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη-Βούρου (1792-1881).
| + | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/9/9e/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_18.mp3|Οικία Δεκόζη-Βούρου (2:36)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_VOUROU_1_LK.jpg]]||Οικία Δεκόζη-Βούρου}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | | |
| − | Υπήρξε από τις πρώτες νέες οικίες της απελευθερωμένης Αθήνας και ταυτόχρονα από τα πρώτα δείγματα ενός πρώιμου και λιτού κλασικισμού στην Ελλάδα. Κτισμένη στην υπό διαμόρφωση ακόμη κατά την εποχή εκείνη πλατεία Κλαυθμώνος (τότε ονομαζόμενη πλατεία Νομισματοκοπείου) και κοντά στο τείχος Χασεκή, στέγασε κατά το διάστημα 1837-1843 (συνενωμένο με τις κατεδαφισμένες σήμερα συνεχόμενες οικίες Μαστρονικόλα και Αφθονίδη) τους βασιλείς Όθωνα και Αμαλία, ώσπου να οικοδομηθούν τα οριστικά τους ανάκτορα (η σημερινή Βουλή).
| + | H πρώτη κατοικία των βασιλέων [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα] και [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=de Αμαλίας] και από τα πρώτα νέα σπίτια της απελευθερωμένης Αθήνας, η Οικία Δεκόζη-Βούρου χτίστηκε μεταξύ των ετών 1833-1834, βάσει σχεδίων των αρχιτεκτόνων Γιόζεφ Χόφερ (Joseph Hoffer) και Γκούσταφ Άντολφ Λούεντερς (Gustav Adolf Lüders). |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | + | |
| | + | Το πιο αξιόλογο κτίσμα της Αθήνας του 1834, ανεγέρθηκε για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη-Βούρου (1792-1881), κατοίκου της Βιέννης και κατόπιν της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος επέστρεψε στην πατρίδα του μετά την απελευθέρωσή της, θέτοντας προτεραιότητά του την οικοδόμηση μιας ευρωπαϊκού τύπου οικίας. |
| | | | |
| − | Γράφοντας στον πατέρα της, τον Μεγάλο Δούκα Παύλο Φρειδερίκο Αύγουστο του Ολδεμβούργου, η Αμαλία χαρακτήριζε το προσωρινό της «παλάτι» ως μια κατοικία όμοια με εκείνες των αστών της Γερμανίας, «ίσως και λίγο χειρότερη». Σύμφωνα με τον Δανό συγγραφέα Hans Christian Andersen που το επισκέφθηκε το 1841, δεν διέφερε «από οποιαδήποτε καλοκαιρινή έπαυλη στην Ευρώπη» με μικρά δωμάτια, στα οποία ωστόσο ένιωθες «μια άνετη, φιλική ατμόσφαιρα».
| + | Από τα πρώτα δείγματα ενός πρώιμου και λιτού κλασικισμού στην Ελλάδα, το διώροφο αρχοντικό φέρει όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά της κλασικιστικής αθηναϊκής κατασκευής: μαρμάρινη βάση, κεραμωτή στέγη και μπαλκόνι με λεπτοδουλεμένα φουρούσια. |
| | | | |
| | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | Ανακαινισμένο σήμερα, με αποκατεστημένα σε μεγάλο βαθμό τον διάκοσμο και την διαρρύθμιση της εποχής εκείνης (βάσει μελέτης του αρχιτέκτονα Ιωάννη Τραυλού) στεγάζει το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών στο οποίο εκτίθενται, μεταξύ των άλλων, έργα τέχνης και ενθυμήματα της περιόδου της βασιλείας του Όθωνα.
| + | Το 1836, οι βασιλείς [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθων] και [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Αμαλία], επιστρέφοντας από το Μόναχο μετά το γάμο τους, εγκαταστάθηκαν στη "Μεγάλη Οικία" Βούρου ώσπου να οικοδομηθούν τα οριστικά του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%AC_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B1?uselang=el ανάκτορα] - η σημερινή Βουλή - στην Αθήνα. Στην υπό διαμόρφωση τότε πλατεία Κλαυθμώνος, εκείνη την εποχή ονομαζόμενη πλατεία Νομισματοκοπείου, και κοντά στο τείχος Χασεκή, ενωμένο με τα αρχοντικά Αφθονίδη και Μαστρονικόλα που σήμερα είναι κατεδαφισμένα, το “Παλιό Παλάτι”, όπως αποκάλεσαν την Οικία αργότερα οι Αθηναίοι, φιλοξένησε το βασιλικό ζεύγος έως το 1843. |
| | | | |
| − | {{#newBox:}}
| + | Σύμφωνα με τον Δανό συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (Hans Christian Andersen), που την επισκέφθηκε το 1841, η Οικία με μικρά δωμάτια, στα οποία ένιωθες «μια άνετη, φιλική ατμόσφαιρα», δεν διέφερε «από οποιαδήποτε καλοκαιρινή έπαυλη στην Ευρώπη». |
| − | ==Joseph Hoffer==
| |
| − | Ο Joseph Hoffer, καταγόμενος από το Arad (τότε περιοχή της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, σήμερα στο Ρουμανικό έδαφος), είχε σπουδάσει στο Πολυτεχνείο της Βιέννης (Kaiserlich-Königlich Polytechnische Institut in Wien) και δραστηριοποιήθηκε στην Αθήνα μεταξύ των ετών 1833-1838. Ως στέλεχος των Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Υπουργείου Εσωτερικών, εργάστηκε για λογαριασμό της κυβέρνησης σε διάφορα έργα, μεταξύ των οποίων σε τοπογραφικές μελέτες της Αθήνας και του Πειραιά, στην ανοικοδόμηση της νέας Σπάρτης, στο σχεδιασμό κρατικών κτιρίων (όπως το βασιλικό τυπογραφείο), αλλά ανέλαβε και ιδιωτικές οικοδομές. Παράλληλα πραγματοποίησε πρωτοποριακές έρευνες στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, κυρίως στην Ακρόπολη.
| |
| − | | |
| − | {{#newBox:}}
| |
| − | ==Otto Friedrich Ludwig von Wittelsbach==
| |
| − | Ο Όθων (Otto Friedrich Ludwig von Wittelsbach, 1815-1867), ήταν δευτερότοκος γιος του Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, ενός από τους ελάχιστους Ευρωπαίους μονάρχες που είχε υποστηρίξει εξαρχής την Ελληνική Επανάσταση του 1821 κατά της Οθωμανικής κυριαρχίας. Μετά την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας από τις τότε Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία), οι τελευταίες επέλεξαν το 1832, κατά την Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, τον Όθωνα ως Βασιλιά του νεοσύστατου Ελληνικού Βασιλείου.
| |
| − | | |
| − | Ο μόλις 17χρονος νέος μονάρχης αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο το 1833, συνοδευόμενος από βαυαρικά στρατεύματα. Δεδομένου ότι ήταν ανήλικος, στο διάστημα 1833-1835 επιτροπευόταν από μια τριμελή βαυαρική Αντιβασιλεία, ενώ βαυαροί αξιωματούχοι κατέλαβαν επίσης σημαντικές θέσεις στο στρατό και στην δημόσια διοίκηση (η αποκαλούμενη "Βαυαροκρατία"). Κατά την πρώτη δεκαετία, η βασιλική εξουσία ασκήθηκε χωρίς περιορισμούς (απόλυτη μοναρχία), αλλά με την Επανάσταση του 1843, ο Όθωνας εξαναγκάστηκε να δεχθεί την απομάκρυνση όλων των Βαυαρών από τον κρατικό μηχανισμό και την ψήφιση Συντάγματος, τις διατάξεις του οποίου ωστόσο επιχειρούσε, ευκαιρίας δοθείσης, να παρακάμπτει.
| |
| − | | |
| − | Επί της βασιλείας του τέθηκαν οι βάσεις του νεοελληνικού κράτους, εντούτοις, παρά τις ειλικρινείς του προθέσεις έναντι της Ελλάδας και τους ρομαντικούς του οραματισμούς, ο Όθωνας φάνηκε να μην διαθέτει τις πνευματικές και πολιτικές ικανότητες που απαιτούσαν οι καιροί. Οι αλυτρωτικές του βλέψεις για την απελευθέρωση των Ελλήνων που παρέμεναν στην Οθωμανική επικράτεια, χωρίς να μεριμνήσει για την δημιουργία προηγουμένως των κατάλληλων προϋποθέσεων, τόσο από πλευράς οργάνωσης και ανάπτυξης της χώρας, όσο και από πλευράς διπλωματικών κινήσεων, τον έφεραν σε αντιδικία με ορισμένες από τις Μεγάλες Δυνάμεις, ιδίως κατά την εποχή του Κριμαϊκού πολέμου. Συχνά επίσης ήρθε σε σύγκρουση με τους υπηκόους του, λόγω της αυταρχικής άσκησης της εξουσίας, των αυθαιρεσιών και των διώξεων των πολιτικών αντιπάλων του θρόνου. Σημαντικό εξάλλου πρόβλημα υπήρξε και η απουσία τέκνων από τον γάμο του με την πριγκίπισσα Αμαλία του Ολτεμπουργκ, απουσία που άφηνε εκκρεμές το ζήτημα της μελλοντικής διαδοχής του. Μια σειρά αιματηρών εξεγέρσεων που κατέληξαν στην Επανάσταση του 1862, τον εξανάγκασαν να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να επιστρέψει στη Βαυαρία, όπου και πέθανε πέντε χρόνια αργότερα, σε ηλικία 53 ετών.
| |
| − | | |
| − | {{#newBox:}}
| |
| − | ==Amalie Marie Friederike von Oldenburg==
| |
| − | Η Αμαλία (Amalie Marie Friederike von Oldenburg, 1818-1875), ήταν κόρη του Μεγάλου Δούκα Παύλου Φρειδερίκου Αύγουστου του Όλντενμπουργκ, η οποία σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκε τον Βασιλιά Όθωνα και ήρθε στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 1837. Φύση ζωηρή και πνεύμα διεισδυτικό, έδειξε ενδιαφέρον για τη νέα της πατρίδα και πιστώνεται, μεταξύ άλλων, με την δημιουργία του κήπου των ανακτόρων (σήμερα Εθνικού Κήπου) και του κτήματος της Επταλόφου στο Ίλιον (Πύργος Βασιλίσσης), που παραμένουν δύο από τους σημαντικότερους πνεύμονες πρασίνου της Αττικής. Η Επανάσταση του 1843 τερμάτισε την ανέμελη περίοδο της ζωής της και έστρεψε το ενδιαφέρον της στην πολιτική, αποκαλύπτοντας αξιοσημείωτες ικανότητες σε αυτό τον τομέα. Η θεληματική της προσωπικότητα, οι πολιτικές της παρεμβάσεις και ο αυταρχισμός της προκάλεσαν ωστόσο στο θρόνο περισσότερα προβλήματα απ' όσα έλυσαν, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί ιδιαίτερα από το αντιμοναρχικό κίνημα, με αποκορύφωμα την απόπειρα κατά της ζωής της, το 1861. Μετά την Επανάσταση του 1862 ακολούθησε τον σύζυγό της στη Βαυαρία, όπου και πέθανε σε ηλικία 58 ετών.
| |
| | | | |
| | + | [[Datei:GRIECHENLAND_VOUROU_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Οικία Δεκόζη-Βούρου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | + | |
| | + | Ανακαινισμένη, με τον διάκοσμο και την διαρρύθμιση της εποχής εκείνης να έχουν σε μεγάλο βαθμό αποκατασταθεί, βάσει μελέτης του αρχιτέκτονα Ιωάννη Τραυλού, σήμερα η Οικία στεγάζει το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στο οποίο εκτίθενται, μεταξύ άλλων, έργα τέχνης και ενθυμήματα της περιόδου της βασιλείας του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα]. |
| | + | [[Datei:Poi sammlung 02 el IGNORECLICK .jpg|500px|thumb|left|]]{{#newBox:listbox}} |
| | + | ==Γιόζεφ Χόφερ== |
| | + | Ο Γιόζεφ Χόφερ (Joseph Hoffer), καταγόμενος από το Αράντ (τότε περιοχή της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, σήμερα Ρουμανικό έδαφος), σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Βιέννης (Kaiserlich-Königlich Polytechnische Institut in Wien) και δραστηριοποιήθηκε στην Αθήνα μεταξύ των ετών 1833-1838. |
| | | | |
| − | {{#newBox:}}
| + | Ως στέλεχος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Υπουργείου Εσωτερικών, συμμετείχε για λογαριασμό της κυβέρνησης σε διάφορα έργα, μεταξύ των οποίων και σε τοπογραφικές μελέτες της Αθήνας και του Πειραιά, στην ανοικοδόμηση της νέας Σπάρτης, στο σχεδιασμό κρατικών κτιρίων όπως το βασιλικό τυπογραφείο, αλλά και στην κατασκευή ιδιωτικών οικοδομών. Παράλληλα, πραγματοποίησε πρωτοποριακές έρευνες στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, με επίκεντρο την Ακρόπολη Αθηνών. |
| | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== | | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== |
| | Joseph Hoffer, «Das Parthenon zu Athen, in seinen Haupttheilen neu gemessen», Allgemeine Bauzeitung, 41-43 (1838). | | Joseph Hoffer, «Das Parthenon zu Athen, in seinen Haupttheilen neu gemessen», Allgemeine Bauzeitung, 41-43 (1838). |
| Zeile 57: |
Zeile 51: |
| | | | |
| | Βάνα Μπούσε, Μίχαελ Μπούσε (μετάφρ., επιμ.), Ανέκδοτες επιστολές της βασίλισσας Αμαλίας στον πατέρα της, 1836-1853, 2 τόμοι, Αθήνα 2011. | | Βάνα Μπούσε, Μίχαελ Μπούσε (μετάφρ., επιμ.), Ανέκδοτες επιστολές της βασίλισσας Αμαλίας στον πατέρα της, 1836-1853, 2 τόμοι, Αθήνα 2011. |
| − |
| |
| − | {{#newBox:}}
| |
| | ==Τοποθεσία== | | ==Τοποθεσία== |
| | <b>Οικία Δεκόζη-Βούρου</b><br/> | | <b>Οικία Δεκόζη-Βούρου</b><br/> |
| | Oδός Παπαρρηγοπούλου 7<br/> | | Oδός Παπαρρηγοπούλου 7<br/> |
| | Αθήνα | | Αθήνα |
| | + | ==Σύνδεσμος== |
| | + | Ιστοσελίδα του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών: http://www.athenscitymuseum.gr/ |
