|
|
| (33 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt) |
| Zeile 1: |
Zeile 1: |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_1_LK.jpg|200px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]{{#newBox:}} |
| − | Το τετραώροφο ξενοδοχείο "Μπάγκειον" (αναφερόμενο επίσης ως «Πάγκειον» και σπανιότερα ως «Φίλιππος Β’»), που δεσπόζει στην ανατολική γωνία της διασταύρωσης της οδού Αθηνάς με την πλατεία Ομονοίας, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1890-1894, [*] για λογαριασμό του επιχειρηματία Ιωάννη Μπάγκα, [**] βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller.
| + | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/3/3c/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_22.mp3|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον» (3:40)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_BAGKEION_1_LK.jpg]]||Ξενοδοχείο «Μπάγκειον»}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_2_LK.jpg|750px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | Ένα από τα δυο κεντρικά ξενοδοχεία της πλατείας Ομονοίας, που εγκαινίασαν μια νέα εποχή για τα αθηναϊκά ξενοδοχεία στα τέλη του 19ου αιώνα, φέρει την αρχιτεκτονική υπογραφή του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστου Τσίλερ (Ernst Ziller)]. |
| | | | |
| − | Ο Ernst Ziller (Ερνέστος Τσίλλερ, 1837-1923) υπήρξε Γερμανός αρχιτέκτονας που δραστηριοποιήθηκε στην Ελλάδα κατά το δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα.[***] Εκκινώντας από το νεοκλασικό πρότυπο, όπως αυτό εγκλιματίστηκε στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, το συνδύασε ευρηματικά με στοιχεία της Ιταλικής νέο-αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής παράδοσης, με το Γερμανικό μπαρόκ, με νέο-βυζαντινές, νέο-γοτθικές και νέο-ρωμανικές επιρροές, ακόμη και με πινελιές Art Nouveau, στο πνεύμα ενός ιδιαίτερου εκλεκτικισμού, που έδωσε την σφραγίδα του στην ελληνική πρωτεύουσα και επέδρασε ευρύτερα δημιουργώντας «σχολή», με αποτέλεσμα αυτό που χαρακτηρίζουμε ως η «Αθήνα του Ziller».
| + | Στη θέση της οικίας του πολιτικού και κατά διαστήματα πρωθυπουργού, Χαριλάου Τρικούπη, οικοδομήθηκε, μεταξύ των ετών 1890-1894, το τετραώροφο ξενοδοχείο «Μπάγκειον» (αναφερόμενο επίσης ως «Πάγκειον» και σπανιότερα ως «Φίλιππος Β’»), για λογαριασμό του επιχειρηματία Ιωάννη Μπάγκα. |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_3_LK.jpg|750px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | Ήδη από το 1889, ο Ιωάννης Μπάγκας είχε δωρίσει την περιουσία του, προκειμένου να αξιοποιηθεί υπέρ κοινωφελών και εθνωφελών σκοπών, αναθέτοντας τη διαχείριση σε μια Επιτροπή που φέρει το όνομά του (Μπάγκειος Επιτροπή) και η οποία λειτουργεί ακόμη. Με την διαθήκη που συνέταξε το 1895, λίγο προ του θανάτου του, προσέθεσε στη δωρεά του αυτή και όλη την μετά το 1889 αποκτηθείσα περιουσία του, συμπεριλαμβανομένου και του «Μπάγκειου».
| + | Από αρχιτεκτονικής απόψεως, το κτίριο που δεσπόζει στην ανατολική γωνία της διασταύρωσης της οδού Αθηνάς με την πλατεία Ομονοίας, αποτελεί δείγμα του όψιμου [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el νεοκλασικισμού], με [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el εκλεκτικιστικά] στοιχεία των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα, και είναι “δίδυμο” με το γειτονικό του ξενοδοχείο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9E%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%C2%AB%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%C2%BB?uselang=el «Μέγας Αλέξανδρος»]. |
| | | | |
| − | Η ανέγερσή του «Μπαγκείου» (μαζί με το δίδυμό του «Μέγας Αλέξανδρος», λίγο νωρίτερα, επίσης ιδιοκτησίας Μπάγκα και σχεδίων Ziller) εγκαινίασε μια νέα εποχή για τα αθηναϊκά ξενοδοχεία, από πλευράς μεγέθους, εσωτερικής διάταξης και εξωτερικής μορφής. Βασικό νέο στοιχείο, στην περίπτωση του «Μπάγκειου», αποτελεί η ύπαρξη κεντρικού υαλοσκεπούς αιθρίου, πέριξ του οποίου αρθρώνονται το κτίριο και οι λειτουργίες του. Από αρχιτεκτονικής απόψεως, αποτελεί δείγμα του όψιμου νεοκλασικισμού με εκλεκτικιστικά στοιχεία, των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα.
| + | Καινοτομία στο κτίριο αποτελεί το κεντρικό υαλοσκεπές αίθριο, γύρω από το οποίο αρθρώνονται όλες οι λειτουργίες του ξενοδοχείου. Το νέο αυτό στοιχείο σε συνδυασμό με τους πολυτελείς κοινόχρηστους χώρους, με τους εντυπωσιακούς μπαρόκ καθρέφτες και τις ζωγραφικές διακοσμήσεις των τοίχων, ίχνη των οποίων είναι ακόμη ορατά, αποδίδουν στο κτίριο ιδιαίτερη αίγλη. |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_4_LK.jpg|750px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_5_LK.jpg|500px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | Οι ευθύγραμμες επιστέψεις των ανοιγμάτων του πρώτου ορόφου εναλλάσσονται με τις αετωματικές των ανοιγμάτων του δευτέρου (στο γειτονικό «Μέγας Αλέξανδρος» συμβαίνει το αντίθετο), ενώ στα άκρα των ορόφων οι εξώστες προβάλλουν καμπύλοι, στον πρώτο όροφο πλαισιωμένοι επιπλέον και με καρυάτιδες. Ο τέταρτος όροφος διακοσμείται με βαθυκόκκινες ορθογώνιες επιφάνειες μεταξύ των ανοιγμάτων, στοιχείο που χαρακτηρίζει ορισμένα από τα κτίρια του Ziller εκείνης της περιόδου (όπως λ.χ. ο «Μέγας Αλέξανδρος», το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο κ.ά.). | + | Οι ευθύγραμμες επιστέψεις των ανοιγμάτων του πρώτου ορόφου εναλλάσσονται με τις αετωματικές των ανοιγμάτων του δευτέρου, ενώ τα καμπύλα μπαλκόνια του πρώτου ορόφου πλαισιώνονται από καρυάτιδες. Ο τέταρτος όροφος κοσμείται από βαθυκόκκινες ορθογώνιες επιφάνειες μεταξύ των ανοιγμάτων, στοιχείο που χαρακτηρίζει ορισμένα από τα κτίρια του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ] εκείνης της περιόδου (όπως το ξενοδοχείο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9E%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%C2%AB%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%C2%BB?uselang=el «Μέγας Αλέξανδρος»] και το [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%99%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%BF?uselang=el Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο]). |
| | | | |
| − | Στο εσωτερικό του κτιρίου, αίσθηση προκαλούν επίσης οι πολυτελείς κοινόχρηστοι χώροι, με τους εντυπωσιακούς μπαρόκ καθρέφτες και τις ζωγραφικές διακοσμήσεις των τοίχων (ίχνη των οποίων είναι ορατά ακόμη).
| + | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_5_LK.jpg|750px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]
| + | Το κτίριο δεν λειτουργούσε μόνο ως ξενοδοχείο, αλλά φιλοξενούσε και εμπορικές δραστηριότητες, καθώς διέθετε σειρά καταστημάτων στο ισόγειο και το υπόγειο. Το ομώνυμο «μποέμικο», όπως το περιγράφει ο Μάριος Βαϊάνος, ζαχαροπλαστείο με τα καμπυλωτά τόξα, αποτέλεσε κατά την περίοδο του μεσοπολέμου ένα από τα πλέον φημισμένα φιλολογικά στέκια της Αθήνας. |
| | | | |
| − | Πέραν του ξενοδοχείου, το κτίριο του «Μπαγκείου» στέγαζε επίσης σειρά καταστημάτων στο ισόγειο, αλλά και στο υπόγειο. Στο τελευταίο λειτουργούσε το ομώνυμο ζαχαροπλαστείο, το οποίο απετέλεσε κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, ένα από τα πλέον φημισμένα φιλολογικά στέκια της Αθήνας. «Στο βάθος ενός υπογείου στην Ομόνοια, κάτω από τα καμπυλωτά τόξα ενός μποέμικου ζαχαροπλαστείου που μένει ανοιχτό ως τις 3 το πρωί», σημειώνει ο Μάριος Βαϊάνος, «κάθε βράδυ μαζεύονται εκεί, όλοι οι άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων […] χειρονομούν διαρκώς, φιλολογούν, μαλώνουν, φωνάζουν, άντρες και γυναίκες, νέοι και παλαιοί […], παρασύρονται στο αιώνιο όνειρο της ποιήσεως και στα περίεργα σχέδια μελλοντικών πραγμάτων […] αναλύουν όλα τα προβλήματα που απασχολούν όλον τον κόσμο και ιδιαιτέρως τη φιλολογία μας. Ο Moréas αναλύεται αυθωρεί, ο Hugo εξευτελίζεται παραχρήμα, ο κυβισμός γίνεται η τέχνη η σύγχρονος και η θρησκεία του μέλλοντος, η προσπάθεια και ο αισθητισμός επιπλέει και συγκεντρώνει όλων τας συμπαθείας». [***]
| + | Ανάμεσα στους θαμώνες του, που «παρασύρονται στο αιώνιο όνειρο της ποιήσεως και στα περίεργα σχέδια μελλοντικών πραγμάτων», αναφέρονται οι Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Άγγελος Τερζάκης, Ορέστης Λάσκος, Τέλλος Άγρας, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Μυρτιώτισσα (Θεώνη Δρακοπούλου) και Άλκης Θρύλος (Ελένη Ουράνη). |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_6_LK.jpg|750px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_6_LK.jpg|500px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | Στην περίοδο της ακμής του, το ξενοδοχείο είχε αποκτήσει για ένα διάστημα και παράρτημα, στο διαγωνίως απέναντι κτίριο της πλατείας Ομονοίας (στη γωνία με την οδό Γ' Σεπτεμβρίου, επάνω από το ζυθοπωλείο Ζαχαράτου-Καπερώνη). Σε αντίθεση με τα περισσότερα ξενοδοχεία της ευρύτερης περιοχής, που παρήκμασαν μεταπολεμικά, το «Μπάγκειον» παρουσίασε μια αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα, καθώς λειτουργούσε ακόμη τουλάχιστον μέχρι το 1977 (έστω και ως Γ' κατηγορίας πλέον). Ορισμένα από τα εμπορικά καταστήματα του ισογείου λειτουργούν ακόμη.
| + | Σε αντίθεση με τα περισσότερα ξενοδοχεία της ευρύτερης περιοχής που μεταπολεμικά παρήκμασαν, το «Μπάγκειον» παρουσίασε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα. Για ένα διάστημα απέκτησε και παράρτημα σε άλλο κτίριο της πλατείας Ομονοίας, ενώ το κεντρικό κτίριο λειτούργησε τουλάχιστον μέχρι το 1977, έστω και ως τρίτης κατηγορίας πλέον. |
| | | | |
| − | Μετά τη διακοπή της λειτουργίας του ξενοδοχείου, οι χώροι του χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για συνελεύσεις σωματείων, ως κομματικό εκλογικό κέντρο κ.τ.λ. ενώ, στα τέλη του 20ου αιώνα, στέγασαν και μια ιδιωτική σχολή (1994-2002). Έκτοτε μεσολάβησε μια περίοδος σιωπής, ώσπου το «Μπάγκειον» απέκτησε ξανά ζωή πρόσφατα, φιλοξενώντας καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στο πλαίσιο της Athens Biennale 2015-2017.
| + | [[Datei:GRIECHENLAND_BAGKEION_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | [*] Στο σημείο που ανεγέρθηκε το «Μπάγκειον», προϋπήρχε οικία στην οποία διέμενε η οικογένεια του πολιτικού και κατά διαστήματα πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη, μέχρι το 1883. | + | Μετά τη διακοπή της λειτουργίας του ξενοδοχείου, οι χώροι του χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς για συνελεύσεις σωματείων και ως κομματικό εκλογικό κέντρο, ενώ στα τέλη του 20ου αιώνα στέγασαν και μια ιδιωτική σχολή (1994-2002). Έκτοτε μεσολάβησε μια περίοδος σιωπής, ώσπου το «Μπάγκειον» απέκτησε ξανά ζωή, με πιο πρόσφατη δραστηριότητά του την φιλοξενία καλλιτεχνικών εκδηλώσεων στο πλαίσιο της Athens Biennale 2015-2017. |
| | + | [[Datei:Poi sammlung 02 el IGNORECLICK .jpg|500px|thumb|left|]] |
| | + | [[Datei:Poi sammlung 02 el IGNORECLICK .jpg|500px|thumb|left|]]{{#newBox:listbox}} |
| | + | ==Ιωάννης Μπάγκας (1814-1895)== |
| | + | Ο Ιωάννης Μπάγκας του Μιχαήλ, ο οποίος σε διάφορα δημοσιεύματα αναφέρεται ως Πάγκας, γεννήθηκε στην Κορυτσά, τότε υπό οθωμανική κυριαρχία, σήμερα στο αλβανικό έδαφος. Μετανάστευσε αρχικά στην Αίγυπτο και κατόπιν στη Ρουμανία, όπου επένδυσε σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις, συγκεντρώνοντας μεγάλη περιουσία. Το 1882, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. |
| | | | |
| − | [**] Αναφέρεται συχνά σε διάφορα δημοσιεύματα ως Πάγκας, αν και, όπως προκύπτει από όλα τα επίσημα έγγραφα, το όνομά του είναι Ιωάννης Μπάγκας του Μιχαήλ. Γεννημένος το 1814 στην Κορυτσά (τότε υπό οθωμανική κυριαρχία, σήμερα στο αλβανικό έδαφος), μετανάστευσε αρχικά στην Αίγυπτο και κατόπιν στη Ρουμανία, όπου επένδυσε σε εκτεταμένες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, συγκεντρώνοντας μεγάλη περιουσία. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1882, όπου και πέθανε το 1895.
| + | Ήδη από το 1889, ενώ δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί η οικοδόμηση του ξενοδοχείου [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9E%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%C2%AB%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%C2%BB?uselang=el «Μέγας Αλέξανδρος»], ο Ιωάννης Μπάγκας το δώρισε, προκειμένου να αξιοποιηθεί υπέρ κοινωφελών και εθνωφελών σκοπών, αναθέτοντας τη διαχείρισή του στη νεοσύστατη Μπάγκειο Επιτροπή, η οποία δραστηριοποιείται ως τις μέρες μας. Στη διαθήκη του, προσέθεσε σε αυτή τη δωρεά του και όλη την μετά το 1889 αποκτηθείσα περιουσία του, συμπεριλαμβανομένου και του ξενοδοχείου «Μπάγκειον». |
| − | | |
| − | [***] Μεταξύ των «επωνύμων» θαμώνων καταγράφονται ενδεικτικά οι Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Άγγελος Τερζάκης, Ορέστης Λάσκος, Τέλλος Άγρας, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Μυρτιώτισσα (Θεώνη Δρακοπούλου), Άλκης Θρύλος (Ελένη Ουράνη), κ.ά.
| |
| − | | |
| − | {{#newBox:}}
| |
| − | ==Ernst Ziller== | |
| − | Ο Ernst Ziller (1837-1923) γεννήθηκε στο Serkowitz (σημερινό Radebeul) της Σαξονίας, γόνος μιας οικογένειας με παράδοση στην αρχιτεκτονική και την εργολαβία οικοδομών. Μετά τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης (Akademie der Bildenden Künste zu Dresden), πήγε στη Βιέννη, όπου εργάστηκε στο γραφείο του διάσημου ήδη τότε Δανού νεοκλασικιστή αρχιτέκτονα Theophil Hansen, τον οποίο συνόδευσε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1861, προκειμένου να επιβλέψει την οικοδομή της Ακαδημίας Αθηνών, μελετώντας παράλληλα τα μνημεία της αρχαιοελληνικής και βυζαντινής τέχνης. Μετά από μια διακοπή (1864-1868), κατά τη διάρκεια της οποίας σπούδασε εκ του σύνεγγυς την Ιταλική αρχιτεκτονική, ο Ziller επέστρεψε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να επιβλέπει την εκτέλεση σχεδίων του Hansen, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του 1870 ξεκίνησε και τις δικές του εργασίες, οι οποίες συνεχίστηκαν για τα επόμενα 50 χρόνια. Υπολογίζεται ότι ο Ziller σχεδίασε εκατοντάδες κτίρια, κυρίως στην Αθήνα (αλλά και αλλού), τα περισσότερα από τα οποία δεν υπάρχουν πλέον, θύματα της άναρχης οικοδομικής ανάπτυξης του δευτέρου μισού του 20ου αιώνα. Διατηρούνται όμως αρκετά, τα οποία (σε συνδυασμό και με το διασωζόμενο αρχείο των σχεδίων του) αποτυπώνουν επαρκώς την εξέλιξη των αρχιτεκτονικών του προσανατολισμών. Προκειμένου να τιμηθεί η συμβολή του Ziller στην αρχιτεκτονική εξέλιξη της Αθήνας, το όνομά του δόθηκε σε μια πάροδο της οδού Καυταντζόγλου (Πατήσια).
| |
| − | | |
| − | {{#newBox:}}
| |
| | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== | | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== |
| | Στέφανος Δραγούμης, «Ιω. Πάγκας: Ο βίος-Ο θάνατος-Η περιουσία του», εφημερίδα Σκριπ, 16 Δεκεμβρίου 1895. | | Στέφανος Δραγούμης, «Ιω. Πάγκας: Ο βίος-Ο θάνατος-Η περιουσία του», εφημερίδα Σκριπ, 16 Δεκεμβρίου 1895. |
| Zeile 88: |
Zeile 84: |
| | | | |
| | Δημήτρης Αθηνάκης, «Τι μέλλον θα έχουν τα ‘δίδυμα’ της Ομόνοιας;», εφημερίδα Καθημερινή, 9 Ιανουαρίου 2016. | | Δημήτρης Αθηνάκης, «Τι μέλλον θα έχουν τα ‘δίδυμα’ της Ομόνοιας;», εφημερίδα Καθημερινή, 9 Ιανουαρίου 2016. |
| − | | + | ==Σύνδεσμος== |
| − | {{#newBox:}}
| + | [https://bageios.gr/ Μπάγκειον Ίδρυμα] |
| | ==Τοποθεσία== | | ==Τοποθεσία== |
| | <b>Ξενοδοχείο «Μπάγκειον»</b><br/> | | <b>Ξενοδοχείο «Μπάγκειον»</b><br/> |
| | Πλατεία Ομονοίας 18 & Αθηνάς<br/> | | Πλατεία Ομονοίας 18 & Αθηνάς<br/> |
| | Αθήνα | | Αθήνα |
