|
|
| (13 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt) |
| Zeile 1: |
Zeile 1: |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_NORDEN_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Μνημείο Julia von Nordenflycht. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_NORDEN_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Μνημείο Julia von Nordenflycht. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]{{#newBox:}} |
| | + | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/7/7a/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_37.mp3|Μνημείο Julia von Nordenflycht (4:08)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_NORDEN_2_LK.jpg]]||Μνημείο Julia von Nordenflycht}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | | |
| − | Την υπογραφή του Δανού αρχιτέκτονα που σχεδίασε το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Christian Hansen, φέρει το ταφικό μνημείο που είναι αφιερωμένο στην αχώριστη ακόλουθο της βασίλισσας Αμαλίας, βαρόνη Julia von Nordenflycht. | + | Την υπογραφή του Δανού αρχιτέκτονα που σχεδίασε το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Χανς Κρίστιαν Χάνσεν (Hans Christian Hansen), φέρει το ταφικό μνημείο που είναι αφιερωμένο στην αχώριστη ακόλουθο της βασίλισσας [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Αμαλίας], βαρώνη Ιουλία φον Νόρντενπφλυχτ (Julia von Nordenflycht). |
| | | | |
| − | Απέριττο και καμωμένο από μάρμαρο, το μνημείο της βαρόνης Julia von Nordenflycht (Ιουλία Νορδενπφλιχ / Νορντενπφλυχτ) αποτελείται από έναν τρίφυλλο μνημειακό εραλδικό σταυρό (croix tréflée) με γοτθική διακόσμηση, στη μια πλευρά του οποίου είναι χαραγμένο το όνομά της και στην άλλη ένα απόσπασμα από την Αποκάλυψη του Ιωάννη: «Selig sind die Todten, die in dem Herrn Sterben» («Μακάριοι οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες»). | + | Απέριττο και καμωμένο από μάρμαρο, το μνημείο της βαρώνης αποτελείται από έναν τρίφυλλο εραλδικό σταυρό με γοτθική διακόσμηση, στη μια πλευρά του οποίου είναι χαραγμένο το όνομά της και στην άλλη το απόσπασμα από την Αποκάλυψη του Ιωάννη: «Selig sind die Todten, die in dem Herrn Sterben» («Μακάριοι οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες»). |
| | | | |
| − | Η γερμανίδα κυρία επί των τιμών της [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1 βασίλισσας Αμαλίας] γεννήθηκε το 1787 στο Minden της Πρωσίας από οικογένεια κρατικών αξιωματούχων. Ήταν μικρανεψιά της διάσημης ποιήτριας και πρώιμης «φεμινίστριας» Charlotte von Nordenflycht, ενώ έγραψε και η ίδια ποιήματα που της εξασφάλισαν μια σελίδα στην τρίτομη εγκυκλοπαίδεια της Γερμανικής λογοτεχνίας του Schindel (1825). Συμμετείχε επίσης στην ομάδα που μετέφρασε τα Άπαντα του Byron στα γερμανικά (1828). | + | Η γερμανίδα κυρία επί των τιμών της βασίλισσας [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Αμαλίας] γεννήθηκε το 1787 στο Μίντεν (Minden) της Πρωσίας από οικογένεια κρατικών αξιωματούχων. Ήταν ανιψιά της διάσημης ποιήτριας και πρώιμης «φεμινίστριας» Σάρλοτ φον Νόρντενπφλυχτ (Charlotte von Nordenflycht), ενώ και η ίδια έγραψε ποιήματα που της εξασφάλισαν μια σελίδα στην τρίτομη εγκυκλοπαίδεια της γερμανικής λογοτεχνίας του Σίντελ (Schindel, 1825). Συμμετείχε επίσης στην ομάδα που μετέφρασε τα Άπαντα του Λόρδου Βύρωνα στα γερμανικά (1828). |
| | | | |
| − | Ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση της Αμαλίας όταν πέθανε η μητέρα της σε πολύ νεαρή ηλικία κι έμεινε στο πλευρό της για τα επόμενα 22 χρόνια. Τον Φεβρουάριο του 1837, ακολούθησε την Αμαλία και τον [[http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα] στην Αθήνα, όπου και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της. Από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να μάθει ελληνικά, τα οποία, κατά την Αμαλία, μιλούσε «χωρίς να διστάζει και όπως-όπως». Η Δανέζα Christiane Lüth, σύζυγος του προτεστάντη ιεροκήρυκα της Αμαλίας την θυμάται ως μια «ηλικιωμένη κυρία που οι Έλληνες αποκαλούσαν ‘νταντά της βασίλισσας’» και «ακούραστη» στη φιλανθρωπική της δράση. | + | Ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση της πολύ νεαρής [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Αμαλίας] όταν η μητέρα της βασίλισσας πέθανε, και έμεινε στο πλευρό της για τα επόμενα 22 χρόνια. Το 1837, ακολούθησε την Αμαλία και τον [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Όθωνα] στην Αθήνα, όπου και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής της. Από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να μάθει ελληνικά, τα οποία, κατά την Αμαλία, μιλούσε «χωρίς να διστάζει και όπως-όπως». Η Δανέζα Κριστιάνε Λουτ (Christiane Lüth), σύζυγος του προτεστάντη ιεροκήρυκα της Αμαλίας, την θυμάται ως «ηλικιωμένη κυρία που οι Έλληνες αποκαλούσαν ‘νταντά της βασίλισσας’» και «ακούραστη» στη φιλανθρωπική της δράση. |
| | | | |
| | [[Datei:GRIECHENLAND_NORDEN_7_LK.jpg|500px|thumb|left|Μνημείο Julia von Nordenflycht. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_NORDEN_7_LK.jpg|500px|thumb|left|Μνημείο Julia von Nordenflycht. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | | |
| − | Ιδιαιτέρως αγαπητή, καθώς ουδέποτε αναμείχθηκε στις δολοπλοκίες της Αυλής, ο θάνατος της βαρόνης - σε ηλικία 55 ετών που θεωρούνταν αρκετά προχωρημένη εκείνη την εποχή - προκάλεσε έντονη συγκίνηση στην ελληνική κοινωνία. Η Αμαλία δε βυθίστηκε σε βαρύ πένθος και γράφοντας «με βαριά καρδιά και τον πόνο να την πνίγει», στον πατέρα της, τον Μεγάλο Δούκα Παύλο Φρειδερίκο Αύγουστο του Ολδεμβούργου, υπογράμμισε το κενό «που τίποτε δεν θα αναπληρώσει» την δεύτερη ορφάνια που βίωνε, καθώς η Nordenflycht την αγαπούσε «όσο μια μητέρα μπορεί να αγαπήσει το παιδί της». Παρήγγειλε, μάλιστα, στον γερμανό γλύπτη Christian Siegel (1803-1883) - έναν από τους πρώτους καθηγητές της Σχολής Καλών Τεχνών που ζούσε τότε στην Αθήνα - να σμιλέψει την προτομή της Nordenflycht για το μπουντουάρ της. | + | Ιδιαιτέρως αγαπητή, καθώς ουδέποτε αναμείχθηκε στις δολοπλοκίες της Αυλής, ο θάνατος της βαρώνης προκάλεσε έντονη συγκίνηση στην ελληνική κοινωνία. Η [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=el Αμαλία] δε, βυθίστηκε σε βαρύ πένθος και, γράφοντας «με βαριά καρδιά και τον πόνο να την πνίγει» στον πατέρα της, τον Μεγάλο Δούκα Παύλο Φρειδερίκο Αύγουστο του Ολδεμβούργου, υπογράμμισε το κενό «που τίποτε δεν θα αναπληρώσει» την δεύτερη ορφάνια που βίωνε, καθώς η Νόρντενπφλυχτ την αγαπούσε «όσο μια μητέρα μπορεί να αγαπήσει το παιδί της». Παρήγγειλε, μάλιστα, στον Γερμανό γλύπτη Κρίστιαν Ζίγκελ (Christian Siegel, 1803-1883) - έναν από τους πρώτους καθηγητές της Σχολής Καλών Τεχνών, ο οποίος τότε ζούσε στην Αθήνα - να σμιλέψει την προτομή της Νόρντενπφλυχτ για το μπουντουάρ της. |
| | | | |
| − | Σε δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου με αφορμή τον θάνατό της στις 10 Ιουλίου 1842 (ν.η.), επαινέθηκαν τα προτερήματά της, μεταξύ των οποίων η «χρηστή και καλοκάγαθος διαγωγή της, η καλοσύνη και η φιλανθρωπία της», ενώ υπογραμμίστηκε ότι «ηγάπα τους Έλληνας ουχί δια των λόγων, αλλά δια της καρδίας», και ότι υπήρξε «υπέρμαχος των Ελληνίδων», τις οποίες προσπάθησε να δραστηριοποιήσει οργανωμένα στο δημόσιο χώρο, μέσα από εταιρείες αγαθοεργίας, μια πρωτοβουλία ρηξικέλευθη για τα ως τότε ήθη του τόπου. | + | Σε δημοσιεύματα του αθηναϊκού Τύπου με αφορμή τον θάνατό της στις 10 Ιουλίου 1842 (ν.η.), επαινέθηκαν τα προτερήματά της, μεταξύ των οποίων η «χρηστή και καλοκάγαθος διαγωγή της, η καλοσύνη και η φιλανθρωπία της», ενώ υπογραμμίστηκε ότι «ηγάπα τους Έλληνας ουχί δια των λόγων, αλλά δια της καρδίας», και ότι υπήρξε «υπέρμαχος των Ελληνίδων», τις οποίες προσπάθησε να δραστηριοποιήσει οργανωμένα στον δημόσιο χώρο, μέσα από εταιρείες αγαθοεργίας, μια πρωτοβουλία ρηξικέλευθη για τα ως τότε ήθη του τόπου. |
| | | | |
| − | Την κηδεία της παρακολούθησαν οι αυλικοί, τα μέλη της κυβέρνησης και του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς και πλήθος κόσμου, ενώ επικήδειους εκφώνησαν ο ιεροκήρυκας της Αμαλίας Asmus Heinrich Friedrich Lüth και ο Δανός πάστορας Christen Madsen Oersted. | + | Την κηδεία της παρακολούθησαν οι αυλικοί, τα μέλη της κυβέρνησης και του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς και πλήθος κόσμου. |
| − | | + | [[Datei:Poi sammlung 02 el IGNORECLICK .jpg|500px|thumb|left|]]{{#newBox:listbox}} |
| − | {{#newBox:}} | + | ==Χανς Κρίστιαν Χάνσεν (1803-1883)== |
| − | ==HHans Christian Hansen (1803-1883)== | + | Ο Χανς Κρίστιαν Χάνσεν (Hans Christian Hansen) γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη και σπούδασε στην Βασιλική Δανεζική Ακαδημία Καλών Τεχνών (Det Kongelige Danske Kunstakademi). Το 1833, ήρθε στην Ελλάδα, όπου τον ακολούθησε αργότερα και ο μικρότερος αδελφός του, ο αρχιτέκτονας Θεόφιλος Χάνσεν (Theophil Hansen, 1813-1891). Ανάμεσα στα έργα του Χανς Κρίστιαν Χάνσεν στην Ελλάδα, ξεχωρίζει το Πανεπιστήμιο Αθηνών το οποίο, μαζί με την Ακαδημία Αθηνών και την Εθνική Βιβλιοθήκη που σχεδίασε ο αδελφός του, αποτελούν τη λεγόμενη «Αθηναϊκή Τριλογία» επί της οδού Πανεπιστημίου, ένα διεθνούς φήμης εμβληματικό [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el νεοκλασικό] σύνολο. Προκειμένου να τιμηθεί η συμβολή των αδελφών Χάνσεν στην αρχιτεκτονική εξέλιξη της Αθήνας, το επώνυμό τους δόθηκε σε μια πάροδο της οδού Πατησίων. |
| − | Ο Hans Christian Hansen γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη και σπούδασε στην Βασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών (Det Kongelige Danske Kunstakademi), προτού έλθει το 1833 στην Ελλάδα, όπου τον ακολούθησε αργότερα και ο μικρότερος αδελφός του, επίσης αρχιτέκτονας, Theophil Hansen (1813-1891). Ανάμεσα στα έργα του H. Ch. Hansen στην Ελλάδα, ξεχωρίζει το Πανεπιστήμιο Αθηνών που, μαζί με την Ακαδημία Αθηνών και την Εθνική Βιβλιοθήκη που σχεδίασε ο αδελφός του, αποτελούν τη λεγόμενη «Αθηναϊκή Τριλογία» επί της οδού Πανεπιστημίου, ένα διεθνούς φήμης εμβληματικό νεοκλασικό σύνολο. Προκειμένου να τιμηθεί η συμβολή των αδελφών Hansen στην αρχιτεκτονική εξέλιξη της Αθήνας, το επώνυμό τους δόθηκε σε μια πάροδο της οδού Πατησίων. | |
| − | | |
| − | {{#newBox:}}
| |
| | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== | | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== |
| | C. W. O. von Schindel, Die deutschen Schriftstellerinnen des neunzehnten Jahrhunderts, τ. 2ος, Λειψία 1825. | | C. W. O. von Schindel, Die deutschen Schriftstellerinnen des neunzehnten Jahrhunderts, τ. 2ος, Λειψία 1825. |
| Zeile 38: |
Zeile 36: |
| | | | |
| | Βάνα Μπούσε, Μίχαελ Μπούσε (μετάφρ., επιμ.), Ανέκδοτες επιστολές της βασίλισσας Αμαλίας στον πατέρα της, 1836-1853, 2 τόμοι, Αθήνα 2011. | | Βάνα Μπούσε, Μίχαελ Μπούσε (μετάφρ., επιμ.), Ανέκδοτες επιστολές της βασίλισσας Αμαλίας στον πατέρα της, 1836-1853, 2 τόμοι, Αθήνα 2011. |
| − |
| |
| − | {{#newBox:}}
| |
| | ==Τοποθεσία== | | ==Τοποθεσία== |
| | <b>Μνημείο Julia von Nordenflycht</b><br/> | | <b>Μνημείο Julia von Nordenflycht</b><br/> |
