Griechenland:Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών: Unterschied zwischen den Versionen

Aus goethe.de
Wechseln zu: Navigation, Suche
Zeile 2: Zeile 2:
 
Το πρώτο σύγχρονο επιστημονικό χημείο του νέου ελληνικού κράτους θεμελιώθηκε στις 6 Ιουνίου 1887 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller και ολοκληρώθηκε το 1889.
 
Το πρώτο σύγχρονο επιστημονικό χημείο του νέου ελληνικού κράτους θεμελιώθηκε στις 6 Ιουνίου 1887 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller και ολοκληρώθηκε το 1889.
  
Χρειάστηκαν μόλις δύο χρόνια για να χτιστεί το Παλαιό Χημείο, αλλά είκοσι χρόνια από τον σχεδιασμό του μέχρι να τοποθετηθεί η θεμέλιος λίθος. Σε αυτή την περίοδο, τα σχέδια του Ziller εξετάστηκαν και εγκρίθηκαν από τον αρχιτέκτονα Edmund Zastrau, γνωστός για τον σχεδιασμό του Ινστιτούτου Χημείας και Φυσιολογίας του Βερολίνου (Chemisch-physiologischen Institut) και από τον διακεκριμένο χημικό August Wilhelm von Hofmann (1818-1892), δημιουργός των πρώτων υποδειγματικών πειραματικών εργαστηρίων στο Βασιλικό Κολλέγιο Χημείας του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
+
Χρειάστηκαν μόλις δύο χρόνια για να χτιστεί, αλλά είκοσι χρόνια από τον σχεδιασμό του μέχρι να τοποθετηθεί η θεμέλιος λίθος. Σε αυτή την περίοδο, τα σχέδια του Ziller για το Χημείο εξετάστηκαν και εγκρίθηκαν από τον αρχιτέκτονα Edmund Zastrau, γνωστός για τον σχεδιασμό του Ινστιτούτου Χημείας και Φυσιολογίας του Βερολίνου (Chemisch-physiologischen Institut) και από τον διακεκριμένο χημικό August Wilhelm von Hofmann (1818-1892), δημιουργός των πρώτων υποδειγματικών πειραματικών εργαστηρίων στο Βασιλικό Κολλέγιο Χημείας του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
  
 
[[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_2_LK.jpg|750px|thumb|left|Πρόσοψη Παλαιού Χημείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]
 
[[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_2_LK.jpg|750px|thumb|left|Πρόσοψη Παλαιού Χημείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]
  
 
Στην δημιουργία ενός σύχρονου Χημείου για το Πανεπιστημίου Αθηνών πρωτοστάτησε ο καθηγητής Αναστάσιος Χρηστομάνος, ο οποίος επέβλεψε και την ανέγερσή του. Η ανάγκη τότε για ειδικό εργαστηριακό χώρο ήταν μεγάλη, καθώς έως τα τέλη του 19ου αιώνα τα χημικά πειράματα εκτελούνταν, από τον πρώτο καθηγητή Χημείας Βαυαρό Xavier Landerer, τον καθηγητή Αλέξανδρο Βενιζέλο και τον ίδιο τον καθηγητή Χρηστομάνο, στο υπόγειο του κεντρικού κτιρίου του πανεπιστημίου.  
 
Στην δημιουργία ενός σύχρονου Χημείου για το Πανεπιστημίου Αθηνών πρωτοστάτησε ο καθηγητής Αναστάσιος Χρηστομάνος, ο οποίος επέβλεψε και την ανέγερσή του. Η ανάγκη τότε για ειδικό εργαστηριακό χώρο ήταν μεγάλη, καθώς έως τα τέλη του 19ου αιώνα τα χημικά πειράματα εκτελούνταν, από τον πρώτο καθηγητή Χημείας Βαυαρό Xavier Landerer, τον καθηγητή Αλέξανδρο Βενιζέλο και τον ίδιο τον καθηγητή Χρηστομάνο, στο υπόγειο του κεντρικού κτιρίου του πανεπιστημίου.  
 
Οι παραδόσεις στο νέο κτίριο ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1890, ενώ στους χώρους του λειτούργησαν και το πρώτο Πανεπιστημιακό Oινοποιείο, αλλά και η πρώτη γεννήτρια ακτίνων Roentgen το 1897.
 
  
 
[[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_3_LK.jpg|750px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]
 
[[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_3_LK.jpg|750px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]
  
 
Το Παλαιό Χημείο, όπως αποκαλείται πλέον, διακρίνεται για την στιβαρή λιτότητα των όψεων, με μοναδική διακόσμηση το νεοκλασικό αέτωμα που επιστέφει τους δύο ιωνικούς κίονες της εισόδου. Στο εσωτερικό ξεχωρίζουν το μεγάλο αμφιθέατρο που φωτίζεται από δύο αίθρια, καθώς και οι πρότυποι για την εποχή τους χώροι των εργαστηρίων.  
 
Το Παλαιό Χημείο, όπως αποκαλείται πλέον, διακρίνεται για την στιβαρή λιτότητα των όψεων, με μοναδική διακόσμηση το νεοκλασικό αέτωμα που επιστέφει τους δύο ιωνικούς κίονες της εισόδου. Στο εσωτερικό ξεχωρίζουν το μεγάλο αμφιθέατρο που φωτίζεται από δύο αίθρια, καθώς και οι πρότυποι για την εποχή τους χώροι των εργαστηρίων.  
 +
 +
Οι παραδόσεις στο νέο κτίριο ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1890, ενώ στους χώρους του λειτούργησαν και το πρώτο Πανεπιστημιακό Oινοποιείο, αλλά και η πρώτη γεννήτρια ακτίνων Roentgen το 1897.
  
 
[[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_4_LK.jpg|750px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]
 
[[Datei:GRIECHENLAND_CHEMIE_4_LK.jpg|750px|thumb|left|Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]

Version vom 20. Juli 2016, 12:54 Uhr

Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Το πρώτο σύγχρονο επιστημονικό χημείο του νέου ελληνικού κράτους θεμελιώθηκε στις 6 Ιουνίου 1887 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller και ολοκληρώθηκε το 1889.

Χρειάστηκαν μόλις δύο χρόνια για να χτιστεί, αλλά είκοσι χρόνια από τον σχεδιασμό του μέχρι να τοποθετηθεί η θεμέλιος λίθος. Σε αυτή την περίοδο, τα σχέδια του Ziller για το Χημείο εξετάστηκαν και εγκρίθηκαν από τον αρχιτέκτονα Edmund Zastrau, γνωστός για τον σχεδιασμό του Ινστιτούτου Χημείας και Φυσιολογίας του Βερολίνου (Chemisch-physiologischen Institut) και από τον διακεκριμένο χημικό August Wilhelm von Hofmann (1818-1892), δημιουργός των πρώτων υποδειγματικών πειραματικών εργαστηρίων στο Βασιλικό Κολλέγιο Χημείας του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Πρόσοψη Παλαιού Χημείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Στην δημιουργία ενός σύχρονου Χημείου για το Πανεπιστημίου Αθηνών πρωτοστάτησε ο καθηγητής Αναστάσιος Χρηστομάνος, ο οποίος επέβλεψε και την ανέγερσή του. Η ανάγκη τότε για ειδικό εργαστηριακό χώρο ήταν μεγάλη, καθώς έως τα τέλη του 19ου αιώνα τα χημικά πειράματα εκτελούνταν, από τον πρώτο καθηγητή Χημείας Βαυαρό Xavier Landerer, τον καθηγητή Αλέξανδρο Βενιζέλο και τον ίδιο τον καθηγητή Χρηστομάνο, στο υπόγειο του κεντρικού κτιρίου του πανεπιστημίου.

Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Το Παλαιό Χημείο, όπως αποκαλείται πλέον, διακρίνεται για την στιβαρή λιτότητα των όψεων, με μοναδική διακόσμηση το νεοκλασικό αέτωμα που επιστέφει τους δύο ιωνικούς κίονες της εισόδου. Στο εσωτερικό ξεχωρίζουν το μεγάλο αμφιθέατρο που φωτίζεται από δύο αίθρια, καθώς και οι πρότυποι για την εποχή τους χώροι των εργαστηρίων.

Οι παραδόσεις στο νέο κτίριο ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1890, ενώ στους χώρους του λειτούργησαν και το πρώτο Πανεπιστημιακό Oινοποιείο, αλλά και η πρώτη γεννήτρια ακτίνων Roentgen το 1897.

Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών

Το 1911 το κτίριο υπέστη μεγάλες ζημιές από πυρκαγιά, οι οποίες αποκαταστάθηκαν το 1918. Ακολούθησε η προσθήκη του τρίτου ορόφου, προκειμένου να στεγαστούν τα εργαστήρια Φυσικής, Φαρμακευτικής και Φυτολογίας, ο οποίος έδωσε στο κτίριο τη σημερινή του μορφή. Στους χώρους του έχει φιλοξενήσει μεταξύ άλλων το Γενικό Χημείο του Κράτους, το Εθνικό Γραφείο Μέτρων και Σταθμών, τη Θαλασσογραφική Εταιρεία, το Βοτανικό Μουσείο και την Ελληνική Αστροναυτική Εταιρεία.

Με τη συμπλήρωση ενός αιώνα από τη λειτουργία του, τα εργαστήρια μετεγκαταστάθηκαν στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου. Χρειάστηκε να γίνουν εκτενείς εργασίες ανακαίνισης στις αρχές του 21ου αιώνα, ώστε να μπορεί πλέον σήμερα να στεγάζει το Μουσείο Φυσικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου.

Ernst Ziller

Ο Ernst Ziller (1837-1923) γεννήθηκε στο Serkowitz (σημερινό Radebeul) της Σαξονίας, γόνος μιας οικογένειας με παράδοση στην αρχιτεκτονική και την εργολαβία οικοδομών. Μετά τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης (Akademie der Bildenden Künste zu Dresden), πήγε στη Βιέννη, όπου εργάστηκε στο γραφείο του διάσημου ήδη τότε Δανού νεοκλασικιστή αρχιτέκτονα Theophil Hansen, τον οποίο συνόδευσε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1861, προκειμένου να επιβλέψει την οικοδομή της Ακαδημίας Αθηνών, μελετώντας παράλληλα τα μνημεία της αρχαιοελληνικής και βυζαντινής τέχνης. Μετά από μια διακοπή (1864-1868), κατά τη διάρκεια της οποίας σπούδασε εκ του σύνεγγυς την Ιταλική αρχιτεκτονική, ο Ziller επέστρεψε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να επιβλέπει την εκτέλεση σχεδίων του Hansen, ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του 1870 ξεκίνησε και τις δικές του εργασίες, οι οποίες συνεχίστηκαν για τα επόμενα 50 χρόνια. Υπολογίζεται ότι ο Ziller σχεδίασε εκατοντάδες κτίρια, κυρίως στην Αθήνα (αλλά και αλλού), τα περισσότερα από τα οποία δεν υπάρχουν πλέον, θύματα της άναρχης οικοδομικής ανάπτυξης του δευτέρου μισού του 20ου αιώνα. Διατηρούνται όμως αρκετά, τα οποία (σε συνδυασμό και με το διασωζόμενο αρχείο των σχεδίων του) αποτυπώνουν επαρκώς την εξέλιξη των αρχιτεκτονικών του προσανατολισμών. Προκειμένου να τιμηθεί η συμβολή του Ziller στην αρχιτεκτονική εξέλιξη της Αθήνας, το όνομά του δόθηκε σε μια πάροδο της οδού Καυταντζόγλου (Πατήσια).

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

Jacob Volhard, Emil Fischer, August Wilhelm von Hofmann: Ein Lebensbild, Berlin 1902.

Hans Hermann Russack, Deutsche bauen in Athen, Βερολίνο 1942.

Μιχαήλ Στεφανίδης, Εκατονταετηρίς 1837-1937: Ιστορία της Φυσικομαθηματικής Σχολής, 2 τόμοι, Αθήνα 1948-1952.

John J. Beer, «A. W. Hofmann and the Founding of the Royal College of Chemistry», Journal of Chemical Education 37 (1960).

«175 Jahre Veterinärmedizinische Fakultät Berlin, 1790-1965», Wissenschaftliche Zeitschrift der Humboldt-Universitat zu Berlin (1965/ Sonderband).

Δημήτριος Παπαστάμου, Ερνέστος Τσίλλερ – Προσπάθεια Μονογραφίας, Αθήνα 1973.

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κατάλογος Έκθεσης Ενθυμημάτων «1837-1987: Εκατόν Πενήντα Χρόνια», Αθήνα 1987.

Friedbert Ficker, Gert Morzinek, Barbara Mazurek, Ernst Ziller: Ein sächsischer Architekt und Bauforscher in Griechenland - Die Familie Ziller, Lindenberg im Allgäu 2003.

Maro Kardamitsi-Adami, Manos Biris, Neoclassical architecture in Greece, Los Angeles 2004.

Maro Kardamitsi-Adami, Classical Revival: The Architecture of Ernst Ziller 1837–1923, Αθήνα 2006.

Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, Γιώργης Γερόλυμπος, Έρνστ Τσίλλερ 1837-1923: Η τέχνη του κλασικού, Αθήνα, 2006.

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Σχολή Θετικών Επιστημών, Οδηγός σπουδών του Τμήματος Φυσικής, Αθήνα 2008.

Τοποθεσία

Παλαιό Χημείο Πανεπιστημίου Αθηνών
Οδός Σόλωνος 104
Αθήνα