Griechenland:Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου: Unterschied zwischen den Versionen
Zeile 1: | Zeile 1: | ||
− | [[Datei:GRIECHENLAND_PESMAZOGLOU_1_LK.JPG| | + | [[Datei:GRIECHENLAND_PESMAZOGLOU_1_LK.JPG|750px|thumb|left|Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
− | H πρώτη πολυκατοικία της Αθήνας οικοδομήθηκε το 1893 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF | + | H πρώτη πολυκατοικία της Αθήνας οικοδομήθηκε το 1893 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=en Ερνέστου Τσίλερ (Ernst Ziller)], αλλά σήμερα σώζεται μόνο μία από τις δύο της πτέρυγες. |
[[Datei:GRIECHENLAND_PESMAZOGLOU_2_LK.jpg|750px|thumb|left|Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PESMAZOGLOU_2_LK.jpg|750px|thumb|left|Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | Γι’ αυτό και στην κατασκευή του | + | Το επιβλητικό τετραώροφο μέγαρο, ιδιοκτησία του τραπεζίτη και πολιτικού Ιωάννη Πεσμαζόγλου (1857-1906), χτίστηκε με την προοπτική τα πολυτελή διαμερίσματά του να ενοικιάζονται σε ξένους που διέμεναν προσωρινά στην Αθήνα. |
+ | |||
+ | Γι’ αυτό και στην κατασκευή του αξιοποιήθηκε η τεχνολογία αιχμής της εποχής, όπως ανελκυστήρες και κεντρική θέρμανση, αλλά και στοιχεία που συνήθιζε ο Ziller να χρησιμοποιεί, όπως κίονες από χυτοσίδηρο. | ||
Το εσωτερικό του περιλάμβανε ευρύχωρα διαμερίσματα με μεγάλους διαδρόμους ύψους έως και 4,5 μέτρων. Στο εξωτερικό του, το κτίριο δεν διαθέτει πλούσια διακόσμηση, παρόλο που ακολουθεί τα παραδείγματα των πολυκατοικιών εκλεκτικιστικού ρυθμού που κυριαρχούσαν τότε στην Ευρώπη. | Το εσωτερικό του περιλάμβανε ευρύχωρα διαμερίσματα με μεγάλους διαδρόμους ύψους έως και 4,5 μέτρων. Στο εξωτερικό του, το κτίριο δεν διαθέτει πλούσια διακόσμηση, παρόλο που ακολουθεί τα παραδείγματα των πολυκατοικιών εκλεκτικιστικού ρυθμού που κυριαρχούσαν τότε στην Ευρώπη. | ||
Zeile 13: | Zeile 15: | ||
[[Datei:GRIECHENLAND_PESMAZOGLOU_3_LK.jpg|750px|thumb|left|Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PESMAZOGLOU_3_LK.jpg|750px|thumb|left|Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | Η δυτική πτέρυγα του μεγάρου κατεδαφίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και έτσι χάθηκε το τμήμα εκείνο που ξεχώριζε από το συνολικό οικοδόμημα: η εξαγωνική φολιδωτή κωνική στέγη που δημιουργούσε την εντύπωση πύργου στη γωνία της λεωφόρου | + | Η δυτική πτέρυγα του μεγάρου κατεδαφίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και έτσι χάθηκε το τμήμα εκείνο που ξεχώριζε από το συνολικό οικοδόμημα: η εξαγωνική φολιδωτή κωνική στέγη που δημιουργούσε την εντύπωση πύργου στη γωνία της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και Ηρώδου Αττικού. |
Επιβιώνει ωστόσο η ανατολική πτέρυγα ως αυτοτελής πολυκατοικία, η οποία φιλοξένησε μεταξύ άλλων και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στα πρώτα του βήματα, ενώ σήμερα στεγάζει την Αυστριακή πρεσβεία. | Επιβιώνει ωστόσο η ανατολική πτέρυγα ως αυτοτελής πολυκατοικία, η οποία φιλοξένησε μεταξύ άλλων και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στα πρώτα του βήματα, ενώ σήμερα στεγάζει την Αυστριακή πρεσβεία. |
Version vom 20. Juli 2016, 16:33 Uhr
H πρώτη πολυκατοικία της Αθήνας οικοδομήθηκε το 1893 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ (Ernst Ziller), αλλά σήμερα σώζεται μόνο μία από τις δύο της πτέρυγες.
Το επιβλητικό τετραώροφο μέγαρο, ιδιοκτησία του τραπεζίτη και πολιτικού Ιωάννη Πεσμαζόγλου (1857-1906), χτίστηκε με την προοπτική τα πολυτελή διαμερίσματά του να ενοικιάζονται σε ξένους που διέμεναν προσωρινά στην Αθήνα.
Γι’ αυτό και στην κατασκευή του αξιοποιήθηκε η τεχνολογία αιχμής της εποχής, όπως ανελκυστήρες και κεντρική θέρμανση, αλλά και στοιχεία που συνήθιζε ο Ziller να χρησιμοποιεί, όπως κίονες από χυτοσίδηρο.
Το εσωτερικό του περιλάμβανε ευρύχωρα διαμερίσματα με μεγάλους διαδρόμους ύψους έως και 4,5 μέτρων. Στο εξωτερικό του, το κτίριο δεν διαθέτει πλούσια διακόσμηση, παρόλο που ακολουθεί τα παραδείγματα των πολυκατοικιών εκλεκτικιστικού ρυθμού που κυριαρχούσαν τότε στην Ευρώπη.
Με το κτίριο αυτό και τα σύγχρονά του, το «Νέο Αρσάκειο» επί της οδού Σταδίου και το «Μέγαρο Σλήμαν-Μελά» της οδού Πανεπιστημίου, ο Ziller εισήγαγε, για πρώτη φορά, την μεγάλη κλίμακα οικοδομών «εκμετάλλευσης» στην Αθήνα του 1900.
Η δυτική πτέρυγα του μεγάρου κατεδαφίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και έτσι χάθηκε το τμήμα εκείνο που ξεχώριζε από το συνολικό οικοδόμημα: η εξαγωνική φολιδωτή κωνική στέγη που δημιουργούσε την εντύπωση πύργου στη γωνία της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και Ηρώδου Αττικού.
Επιβιώνει ωστόσο η ανατολική πτέρυγα ως αυτοτελής πολυκατοικία, η οποία φιλοξένησε μεταξύ άλλων και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στα πρώτα του βήματα, ενώ σήμερα στεγάζει την Αυστριακή πρεσβεία.