|
|
Zeile 1: |
Zeile 1: |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | |
− | Το τελευταίο θέατρο που σχεδίασε ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστος Τσίλερ (Ernst Ziller)], χτίστηκε την περίοδο 1891- 1901 και ακολουθεί εξωτερικά το πρότυπο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, ως προς την εσωτερική διαμόρφωση δε, την παράδοση των γερμανικών θεάτρων που δίνουν έμφαση στη σκηνή κι όχι τόσο στην αίθουσα. | + | Το τελευταίο θέατρο που σχεδίασε ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστος Τσίλερ (Ernst Ziller)], χτίστηκε την περίοδο 1891- 1901. Aκολουθεί εξωτερικά, το πρότυπο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, ως προς την εσωτερική διαμόρφωση δε, την παράδοση των γερμανικών θεάτρων που δίνουν έμφαση στη σκηνή κι όχι τόσο στην αίθουσα. |
| | | |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_7_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_7_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] |
| | | |
− | Δεδομένης της απουσίας μόνιμου κρατικού θεάτρου, ο βασιλιάς Γεώργιος Α' πήρε την πρωτοβουλία να ιδρύσει το Βασιλικό Θέατρο, σήμερα γνωστό ως Εθνικό Θέατρο. Για την κατασκευή του αξιοποιήθηκαν δωρεές ευκατάστατων Ελλήνων του εξωτερικού, όπως η οικογένεια Ράλλη, του ομώνυμου εμπορικού οίκου του Λονδίνου, καθώς επίσης και οι τραπεζίτες Ε. Ευγενίδης και Μ. Κοριαλένιος. | + | Δεδομένης της απουσίας μόνιμου κρατικού θεάτρου, ο βασιλιάς Γεώργιος Α' πήρε την πρωτοβουλία να ιδρύσει το Βασιλικό Θέατρο, σήμερα γνωστό ως Εθνικό Θέατρο. Για την κατασκευή του αξιοποιήθηκαν δωρεές ευκατάστατων Ελλήνων του εξωτερικού, όπως η οικογένεια Ράλλη του ομώνυμου εμπορικού οίκου του Λονδίνου, καθώς επίσης και οι τραπεζίτες Ε. Ευγενίδης και Μ. Κοριαλένιος. |
| | | |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_6_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_6_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] |
Zeile 13: |
Zeile 13: |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_9_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_9_CP.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: © Culturplay]] |
| | | |
− | Για την ανέγερση του νέου θεάτρου επελέγη ένα οικόπεδο μακριά από το κέντρο της πόλης, μικρών σχετικά διαστάσεων και με έντονη κλίση, που αγοράστηκε σε υψηλή τιμή από τον γερμανικής καταγωγής αυλικό Νικόλαο Θων, ο οποίος διετέλεσε αργότερα και διευθυντής του θεάτρου. Απαντώντας σε μια ακόμη πρόκληση για το αρχιτεκτονικό του ταλέντο, ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ] έδωσε μια ευφάνταστη λύση, με αποτέλεσμα το μεγαλοπρεπές [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el εκλεκτικιστικό] κτίριο που κινείται στο πνεύμα του γερμανικού νεομπαρόκ. | + | Για την ανέγερση του νέου θεάτρου επελέγη ένα οικόπεδο μικρών σχετικά διαστάσεων μακριά από το κέντρο της πόλης, το οποίο αγοράστηκε σε υψηλή τιμή από τον γερμανικής καταγωγής αυλικό Νικόλαο Θων, που αργότερα διετέλεσε και διευθυντής του θεάτρου. Ο [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ] έδωσε μια ευφάνταστη λύση στην έντονη κλίση του οικοπέδου, με αποτέλεσμα το μεγαλοπρεπές [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82?uselang=el εκλεκτικιστικό] κτίριο που κινείται στο πνεύμα του γερμανικού νεομπαρόκ. |
| | | |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | |
− | Τα εγκαίνια του Βασιλικού Θεάτρου πραγματοποιήθηκαν στις 24 Νοεμβρίου 1901, με παραστάσεις τον μονόλογο από το έργο του Δημήτρη Βερναρδάκη “Μαρία Δοξαπατρή” και δύο ελληνικές μονόπρακτες κωμωδίες, τον “Θάνατο του Περικλέους” του Δημήτριου Κορομηλά και το “Ζητείται υπηρέτης” του Χαράλαμπου ΄Αννινου. Το 1908 το Βασιλικό Θέατρο έκλεισε, ενώ από το 1932 λειτουργεί αδιαλείπτως ως η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. | + | Τα εγκαίνια του Βασιλικού Θεάτρου πραγματοποιήθηκαν στις 24 Νοεμβρίου 1901, με παραστάσεις: τον μονόλογο από το έργο του Δημήτρη Βερναρδάκη “Μαρία Δοξαπατρή” και δύο ελληνικές μονόπρακτες κωμωδίες, τον “Θάνατο του Περικλέους” του Δημήτριου Κορομηλά και το “Ζητείται υπηρέτης” του Χαράλαμπου ΄Αννινου. Το 1908, το Βασιλικό Θέατρο έκλεισε, ενώ από το 1932, λειτουργεί αδιαλείπτως ως η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. |
| | | |
| [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | | [[Datei:GRIECHENLAND_THEATRO_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
| | | |
− | Τον 20ό αιώνα το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις, κατά διάρκεια των οποίων αφαιρέθηκαν τα έξι αρχαία αγάλματα που αρχικά έστεφαν την πρόσοψη του. Το 1961-1963 επεκτάθηκε, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Βασίλειου Δούρου (1904-1981) αλλά πάντοτε μέσα στο πνεύμα του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ], ενώ στις αρχές του 21ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εκτενής ανακαίνισή του.{{#newBox:listbox}} | + | Τον 20ό αιώνα το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις, κατά διάρκεια των οποίων αφαιρέθηκαν τα έξι αρχαία αγάλματα που αρχικά έστεφαν την πρόσοψη του. Την περίοδο 1961-1963, επεκτάθηκε βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Βασίλειου Δούρου (1904-1981), αλλά πάντοτε μέσα στο πνεύμα του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Τσίλερ], ενώ στις αρχές του 21ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εκτενής ανακαίνισή του.{{#newBox:listbox}} |
| ==Νικόλαος Θων (1850 -1906)== | | ==Νικόλαος Θων (1850 -1906)== |
− | Ο Νικόλαος Θων υπήρξε ανώτερος αυλικός και επιμελητής της βασιλικής περιουσίας επί Γεωργίου Α’, ιδιοκτήτης μεταλλείων στις Κυκλάδες και κάτοχος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, από τον Βαυαρό Karl Thon, λογιστή και υπασπιστή του βασιλιά Όθωνα, και την Ελληνίδα Μαριγώ Βογιατζή. Είχε στην ιδιοκτησία του την ομώνυμη έπαυλη στους Αμπελοκήπους επί σχεδίων [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστου Τσίλερ], το Παλατάκι στο Χαϊδάρι καθώς και το οικόπεδο όπου κατασκευάστηκε το Εθνικό Θέατρο. Συνέβαλε στην χρηματοδότηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Πευκάκια, όπου βρισκόταν και η αρχική του κατοικία, καθώς και του Αγίου Γεωργίου του Λυκαβηττού. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, μέλος της οργανωτικής επιτροπής των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1906, πρόεδρος του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Ερετών. | + | Ο Νικόλαος Θων υπήρξε ανώτερος αυλικός και επιμελητής της βασιλικής περιουσίας επί Γεωργίου Α’, ιδιοκτήτης μεταλλείων στις Κυκλάδες και κάτοχος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, από τον Βαυαρό Καρλ Θων (Karl Thon), λογιστή και υπασπιστή του βασιλιά Όθωνα, και την Ελληνίδα Μαριγώ Βογιατζή. Είχε στην ιδιοκτησία του την ομώνυμη έπαυλη στους Αμπελοκήπους επί σχεδίων [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%95%CF%81%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CF%81?uselang=el Ερνέστου Τσίλερ], το Παλατάκι στο Χαϊδάρι καθώς και το οικόπεδο όπου κατασκευάστηκε το Εθνικό Θέατρο. Συνέβαλε στην χρηματοδότηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Πευκάκια, όπου βρισκόταν και η αρχική του κατοικία, καθώς και του Αγίου Γεωργίου του Λυκαβηττού. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, μέλος της οργανωτικής επιτροπής των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1906, πρόεδρος του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Ερετών. |
| ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== | | ==Ενδεικτική Βιβλιογραφία== |
| Hans Hermann Russack, Deutsche bauen in Athen, Βερολίνο 1942. | | Hans Hermann Russack, Deutsche bauen in Athen, Βερολίνο 1942. |
Zeile 38: |
Zeile 38: |
| | | |
| Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, Γιώργης Γερόλυμπος, Έρνστ Τσίλλερ 1837-1923: Η τέχνη του κλασικού, Αθήνα 2006. | | Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, Γιώργης Γερόλυμπος, Έρνστ Τσίλλερ 1837-1923: Η τέχνη του κλασικού, Αθήνα 2006. |
| + | ==Σύνδεσμος== |
| + | [http://www.n-t.gr/el/nationaltheatre/photos/ Εθνικό Θέατρο] |
| ==Τοποθεσία== | | ==Τοποθεσία== |
| <b>Εθνικό Θέατρο</b><br/> | | <b>Εθνικό Θέατρο</b><br/> |
| Οδός Αγίου Κωνσταντίνου 22<br/> | | Οδός Αγίου Κωνσταντίνου 22<br/> |
| Αθήνα | | Αθήνα |
Δεδομένης της απουσίας μόνιμου κρατικού θεάτρου, ο βασιλιάς Γεώργιος Α' πήρε την πρωτοβουλία να ιδρύσει το Βασιλικό Θέατρο, σήμερα γνωστό ως Εθνικό Θέατρο. Για την κατασκευή του αξιοποιήθηκαν δωρεές ευκατάστατων Ελλήνων του εξωτερικού, όπως η οικογένεια Ράλλη του ομώνυμου εμπορικού οίκου του Λονδίνου, καθώς επίσης και οι τραπεζίτες Ε. Ευγενίδης και Μ. Κοριαλένιος.
Για την ανέγερση του νέου θεάτρου επελέγη ένα οικόπεδο μικρών σχετικά διαστάσεων μακριά από το κέντρο της πόλης, το οποίο αγοράστηκε σε υψηλή τιμή από τον γερμανικής καταγωγής αυλικό Νικόλαο Θων, που αργότερα διετέλεσε και διευθυντής του θεάτρου. Ο Τσίλερ έδωσε μια ευφάνταστη λύση στην έντονη κλίση του οικοπέδου, με αποτέλεσμα το μεγαλοπρεπές εκλεκτικιστικό κτίριο που κινείται στο πνεύμα του γερμανικού νεομπαρόκ.
Τα εγκαίνια του Βασιλικού Θεάτρου πραγματοποιήθηκαν στις 24 Νοεμβρίου 1901, με παραστάσεις: τον μονόλογο από το έργο του Δημήτρη Βερναρδάκη “Μαρία Δοξαπατρή” και δύο ελληνικές μονόπρακτες κωμωδίες, τον “Θάνατο του Περικλέους” του Δημήτριου Κορομηλά και το “Ζητείται υπηρέτης” του Χαράλαμπου ΄Αννινου. Το 1908, το Βασιλικό Θέατρο έκλεισε, ενώ από το 1932, λειτουργεί αδιαλείπτως ως η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Τον 20ό αιώνα το κτίριο υπέστη ποικίλες επεμβάσεις, κατά διάρκεια των οποίων αφαιρέθηκαν τα έξι αρχαία αγάλματα που αρχικά έστεφαν την πρόσοψη του. Την περίοδο 1961-1963, επεκτάθηκε βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Βασίλειου Δούρου (1904-1981), αλλά πάντοτε μέσα στο πνεύμα του
, ενώ στις αρχές του 21ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εκτενής ανακαίνισή του.