|
|
| Zeile 1: |
Zeile 1: |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_NATIONAL_GARDEN_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Εθνικός Κήπος. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]]{{#newBox:}} | + | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_17a.jpg|500px|thumb|left|Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Φωτογραφία: © Goethe-Institut Thessaloniki]]{{#newBox:}} |
| | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/9/9a/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_3.mp3|Εθνικός Κήπος (4:01)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_NATIONAL_GARDEN_1_LK.jpg]]||Εθνικός Κήπος}}{{#newBox:articlebox}} | | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/9/9a/GRIECHENLAND_ARCHITEKTUR_EL_64_POI_3.mp3|Εθνικός Κήπος (4:01)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_NATIONAL_GARDEN_1_LK.jpg]]||Εθνικός Κήπος}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | | |
| | Ανάμεσα στα στρατιωτικά κοιμητήρια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, στην περιοχή Ζέιτενλικ (σημερινή Σταυρούπολη) στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης, διαμορφώθηκε το γερμανικό στρατιωτικό κοιμητήριο. | | Ανάμεσα στα στρατιωτικά κοιμητήρια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, στην περιοχή Ζέιτενλικ (σημερινή Σταυρούπολη) στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης, διαμορφώθηκε το γερμανικό στρατιωτικό κοιμητήριο. |
| | + | |
| | + | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_17c.jpg|500px|thumb|left|Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Φωτογραφία: © Goethe-Institut Thessaloniki]] |
| | | | |
| | Έως τη δεκαετία του 1920, η γερμανική παροικία της Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούσε είτε το καθολικό κοιμητήριο εντός των ορίων του σημερινού Δήμου Αμπελοκήπων, είτε το προτεσταντικό κοιμητήριο έξω από το ανατολικό τείχος, τα οποία δομήθηκαν στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. | | Έως τη δεκαετία του 1920, η γερμανική παροικία της Θεσσαλονίκης χρησιμοποιούσε είτε το καθολικό κοιμητήριο εντός των ορίων του σημερινού Δήμου Αμπελοκήπων, είτε το προτεσταντικό κοιμητήριο έξω από το ανατολικό τείχος, τα οποία δομήθηκαν στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα. |
| | | | |
| | Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ο γερμανικός στρατός έθαβε τους νεκρούς του αρχικά στα στρατιωτικά κοιμητήρια στο Ζέιτενλικ και, μετά το 1942, σε νέο στρατιωτικό κοιμητήριο που ιδρύθηκε στην Πυλαία. | | Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ο γερμανικός στρατός έθαβε τους νεκρούς του αρχικά στα στρατιωτικά κοιμητήρια στο Ζέιτενλικ και, μετά το 1942, σε νέο στρατιωτικό κοιμητήριο που ιδρύθηκε στην Πυλαία. |
| | + | |
| | + | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_17b.jpg|500px|thumb|left|Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Φωτογραφία: © Goethe-Institut Thessaloniki]] |
| | | | |
| | Το στρατιωτικό κοιμητήριο του Ζέιτενλικ έπαψε να υπάρχει μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Το κοιμητήριο στην Πυλαία επίσης καταργήθηκε και ο χώρος ενσωματώθηκε σε ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο, γειτονικό προς το δημοτικό νεκροταφείο Πυλαίας, στο ύψος του κόμβου της περιφερειακής οδού προς Πανόραμα. Τα οστά των νεκρών από αμφότερα τα καταργηθέντα κοιμητήρια έχουν τοποθετηθεί στο γερμανικό νεκροταφείο του Διονύσου Αττικής. | | Το στρατιωτικό κοιμητήριο του Ζέιτενλικ έπαψε να υπάρχει μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Το κοιμητήριο στην Πυλαία επίσης καταργήθηκε και ο χώρος ενσωματώθηκε σε ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο, γειτονικό προς το δημοτικό νεκροταφείο Πυλαίας, στο ύψος του κόμβου της περιφερειακής οδού προς Πανόραμα. Τα οστά των νεκρών από αμφότερα τα καταργηθέντα κοιμητήρια έχουν τοποθετηθεί στο γερμανικό νεκροταφείο του Διονύσου Αττικής. |
| | | | |
| | ==Τοποθεσία== | | ==Τοποθεσία== |
