Griechenland:Πύργος Βασιλίσσης: Unterschied zwischen den Versionen
(Die Seite wurde neu angelegt: „[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_1_LK.jpg|200px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθ…“) |
|||
Zeile 1: | Zeile 1: | ||
− | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_1_LK.jpg| | + | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_1_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] |
− | + | Μυστήριο παραμένει το όνομα του αρχιτέκτονα που σχεδίασε το μικρό ρομαντικό εξοχικό της [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=de βασίλισσας Αμαλίας] στο Ίλιον, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1854 και ο Κώστας Ουράνης χαρακτήρισε «περίεργο μίγμα κοινού ελληνικού σπιτιού και πύργου των γερμανικών δρυμών». | |
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_2_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | + | Ένας νεογοτθικού ρυθμού ορθογώνιος πύργος, με πολυγωνικούς πυργίσκους στις τρεις από τις τέσσερις γωνίες και επάλξεις στην περίμετρο της ταράτσας, είναι ο λεγόμενος “Πύργος της Βασιλίσσης” που ακολουθούσε την μόδα της εποχής μεταξύ των εστεμμένων της Ευρώπης - και ειδικότερα της Γερμανίας - για τέτοιου τύπου οικοδομές αναψυχής. | |
+ | |||
+ | Χτίστηκε στο κτήμα “Επτάλοφος”, συνολικής έκτασης 2.500 στρεμμάτων, το οποίο προόριζε η βασιλική οικογένεια για τη δημιουργία ενός πρότυπου αγροκηπίου, γι’ αυτό και φυτεύτηκαν φοίνικες, κυπαρίσσια, οπωροφόρα δένδρα, καλλωπιστικά φυτά και αμπέλια, ενώ εισήχθησαν και επίλεκτες ράτσες ζώων, όπως αραβικά άλογα, πρόβατα merinos και άλλα. | ||
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | + | Η είσοδος του πύργου βρίσκεται στη δυτική πλευρά και οδηγεί σε μια αίθουσα υποδοχής, συνοδευόμενη από τρία μικρά δωμάτια, ενώ στο βάθος μια σπειροειδής κλίμακα, που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του μεγαλύτερου πυργίσκου, οδηγεί αφενός στο κελάρι και αφετέρου στον όροφο. | |
− | + | Την κάτοψη του ορόφου συνθέτουν δύο μικρότερα δωμάτια και μια μεγάλη αίθουσα με περίτεχνο ξύλινο δάπεδο (marqueterie) και πλούσια διακόσμηση στους τοίχους και την οροφή, όπου κυριαρχεί το γαλάζιο, το κόκκινο και το χρυσό χρώμα, πλαισιώνοντας τα οικόσημα των δύο ηγεμονικών οίκων του ζεύγους (Wittelsbach και Oldenburg), καθώς και τα εραλδικά εμβλήματα των Βασιλείων της Ελλάδος και της Βαυαρίας. | |
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_4_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | + | Εξωτερικά, τα λιτά γοτθικά παράθυρα του ισογείου εναλλάσσονται με τα πιο περίτεχνα του ορόφου, ενώ στο μέσον της πρόσοψης υπάρχει ένας εξώστης ανάλογα διακοσμημένος. | |
− | |||
− | |||
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_5_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_5_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | + | Σε μικρή απόσταση από τον Πύργο υψώνεται μια μνημειακή πύλη, με επάλξεις στην επίστεψη, περικλειόμενη από τέσσερις πυργίσκους. Το σύνολο περιβάλλεται προς νότο από έναν κήπο στυλ «anglais», στολισμένο με αγάλματα και ένα σιντριβάνι, ενώ προς βορρά συμπληρώνεται από μια σειρά μικροτέρων κτισμάτων, που θυμίζουν γερμανικές αγροτικές οικίες και χρησίμευαν ως αποθήκες και στάβλοι. | |
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_6_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_6_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | + | Έχει παρατηρηθεί ότι ο Πύργος των Λιοσίων παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες, παρά τη διαφορά τους στο μέγεθος, με τον Πύργο του Hohenschwangau (Schloss Hohenschwangau) στη Βαυαρία, που οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1833-1837, ως θερινό ανάκτορο του αδελφού του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=de Όθωνα], πρίγκιπα Μαξιμιλιανού. | |
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_7_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_7_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | Η | + | Η ταυτότητα του αρχιτέκτονα που σχεδίασε τον «Πύργο της Βασιλίσσης», στη θέση που ενδεχομένως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υψωνόταν ένας παλαιότερος πύργος, δεν έχει μέχρι στιγμής εξακριβωθεί. Κατά μία άποψη, πρόκειται για τον Γάλλο αρχιτέκτονα Florimond Boulanger, ο οποίος εργαζόταν στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο και είχε ασχοληθεί με την εσωτερική διακόσμηση και την επίπλωση του κτιρίου. Άλλη άποψη πιθανολογεί ότι τα σχέδια έγιναν στο εξωτερικό, γεγονός που δεν μπορεί να αποκλειστεί, ενώ νεώτερα στοιχεία αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο εμπλοκής του Δανού αρχιτέκτονα Theophil Hansen. |
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_8_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_8_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | Μετά την εκθρόνιση του Όθωνα | + | Μετά την εκθρόνιση του [http://lbs.goethe.de/mediawiki/index.php/Griechenland:%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD_%CE%91%27_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82?uselang=de Όθωνα], το κτήμα της «Επταλόφου» αγοράστηκε από τον βαρώνο Σίμωνα Σίνα, μετά το θάνατο του οποίου πωλήθηκε στον επιχειρηματία και βουλευτή Γεώργιο Παχύ. Μέσω του γάμου μιας από τις κόρες του τελευταίου με τον Φερδινάνδο Σερπιέρη, το κτήμα περιήλθε στην οικογένεια Σερπιέρη. |
[[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_9_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_PYRGOS_9_LK.jpg|500px|thumb|left|Πύργος Βασιλίσσης. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος της αρχικής «Επταλόφου» έχει αποδοθεί στο κοινόχρηστο «Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης ‘Αντώνης Τρίτσης’», ενώ το υπόλοιπο (μαζί με τον Πύργο) παραμένει στην οικογένεια Σερπιέρη και το διαχειρίζεται μια «Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία», με κυριότερη δραστηριότητα την βιολογική οινοποιία. Στις αρχές του 21ου αιώνα ο Πύργος αναπαλαιώθηκε και έκτοτε είναι επισκέψιμος κατόπιν συνεννόησης. | + | Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος της αρχικής «Επταλόφου» έχει αποδοθεί στο κοινόχρηστο «Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης ‘Αντώνης Τρίτσης’», ενώ το υπόλοιπο (μαζί με τον Πύργο) παραμένει στην οικογένεια Σερπιέρη και το διαχειρίζεται μια «Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία», με κυριότερη δραστηριότητα την βιολογική οινοποιία. Στις αρχές του 21ου αιώνα ο Πύργος αναπαλαιώθηκε και έκτοτε είναι επισκέψιμος κατόπιν συνεννόησης. |
{{#newBox:}} | {{#newBox:}} | ||
− | == | + | ==François-Louis-Florimond Boulanger (1807-1875)== |
− | Ο | + | Ο François-Louis-Florimond Boulanger, γεννημένος στο Douai της Γαλλίας, είχε σπουδάσει στην Ecole des Beaux-Arts του Παρισιού και στη συνέχεια είχε συνεχίσει την κατάρτισή του στην Γαλλική Σχολή της Ρώμης (Académie de France à Rome), όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο αρχιτεκτονικής το 1836. Το 1845 βρισκόταν ήδη στην Αθήνα, όπου παρέμεινε για τριάντα περίπου χρόνια, συμβάλλοντας στο σχεδιασμό σημαντικών κτιρίων, όπως το Ζάππειο Μέγαρο, η Παλαιά Βουλή (το σημερινό Ιστορικό Μουσείο) και ο Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών. Ο Boulanger υπήρξε ταυτόχρονα ένας από τους πλέον ενθουσιώδεις οπαδούς του Γάλλου φιλοσόφου Charles Fourier (1772-1837), θεμελιωτή ενός κινήματος «ουτοπιστικού σοσιαλισμού», τις απόψεις του οποίου επιχείρησε να προπαγανδίσει και στην Ελλάδα, ενώ μελέτησε παράλληλα και τον συνεταιρισμό των Αμπελακίων στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία, ως δείγμα εφαρμογής αναλόγων ιδεών. Είναι αξιοσημείωτο ότι πεθαίνοντας, κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του υπέρ της προώθησης των σκοπών του «Φουριερισμού» (Fouriérisme). |
{{#newBox:}} | {{#newBox:}} | ||
− | == | + | ==Theophil Hansen (1813-1891)== |
− | + | Ο Theophil Hansen, γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη και σπούδασε στην Βασιλική Δανέζικη Ακαδημία Καλών Τεχνών (Det Kongelige Danske Kunstakademi), προτού έλθει το 1838 στην Ελλάδα, όπου βρισκόταν ήδη ο μεγαλύτερος αδελφός του, επίσης αρχιτέκτονας, Hans Christian Hansen (1803-1883). Ανάμεσα στα έργα του Th. Hansen στην Ελλάδα, ξεχωρίζουν η Ακαδημία Αθηνών και η Εθνική Βιβλιοθήκη που, μαζί με το Πανεπιστήμιο Αθηνών που σχεδίασε ο αδελφός του, αποτελούν τη λεγόμενη «Αθηναϊκή Τριλογία» επί της οδού Πανεπιστημίου, ένα διεθνούς φήμης εμβληματικό νεοκλασικό σύνολο. Ο Th. Hansen συνέχισε αργότερα την καριέρα του στη Βιέννη, όπου σχεδίασε επίσης σημαντικά κτίρια, όπως το Αυστριακό Κοινοβούλιο και την Φιλαρμονική της Βιέννης (Wiener Musikverein). Προκειμένου να τιμηθεί η συμβολή των αδελφών Hansen στην αρχιτεκτονική εξέλιξη της Αθήνας, το επώνυμό τους δόθηκε σε μια πάροδο της οδού Πατησίων. | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | Ο Theophil Hansen | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
{{#newBox:}} | {{#newBox:}} |
Version vom 24. August 2016, 15:43 Uhr
Μυστήριο παραμένει το όνομα του αρχιτέκτονα που σχεδίασε το μικρό ρομαντικό εξοχικό της βασίλισσας Αμαλίας στο Ίλιον, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1854 και ο Κώστας Ουράνης χαρακτήρισε «περίεργο μίγμα κοινού ελληνικού σπιτιού και πύργου των γερμανικών δρυμών».
Ένας νεογοτθικού ρυθμού ορθογώνιος πύργος, με πολυγωνικούς πυργίσκους στις τρεις από τις τέσσερις γωνίες και επάλξεις στην περίμετρο της ταράτσας, είναι ο λεγόμενος “Πύργος της Βασιλίσσης” που ακολουθούσε την μόδα της εποχής μεταξύ των εστεμμένων της Ευρώπης - και ειδικότερα της Γερμανίας - για τέτοιου τύπου οικοδομές αναψυχής.
Χτίστηκε στο κτήμα “Επτάλοφος”, συνολικής έκτασης 2.500 στρεμμάτων, το οποίο προόριζε η βασιλική οικογένεια για τη δημιουργία ενός πρότυπου αγροκηπίου, γι’ αυτό και φυτεύτηκαν φοίνικες, κυπαρίσσια, οπωροφόρα δένδρα, καλλωπιστικά φυτά και αμπέλια, ενώ εισήχθησαν και επίλεκτες ράτσες ζώων, όπως αραβικά άλογα, πρόβατα merinos και άλλα.
Η είσοδος του πύργου βρίσκεται στη δυτική πλευρά και οδηγεί σε μια αίθουσα υποδοχής, συνοδευόμενη από τρία μικρά δωμάτια, ενώ στο βάθος μια σπειροειδής κλίμακα, που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του μεγαλύτερου πυργίσκου, οδηγεί αφενός στο κελάρι και αφετέρου στον όροφο.
Την κάτοψη του ορόφου συνθέτουν δύο μικρότερα δωμάτια και μια μεγάλη αίθουσα με περίτεχνο ξύλινο δάπεδο (marqueterie) και πλούσια διακόσμηση στους τοίχους και την οροφή, όπου κυριαρχεί το γαλάζιο, το κόκκινο και το χρυσό χρώμα, πλαισιώνοντας τα οικόσημα των δύο ηγεμονικών οίκων του ζεύγους (Wittelsbach και Oldenburg), καθώς και τα εραλδικά εμβλήματα των Βασιλείων της Ελλάδος και της Βαυαρίας.
Εξωτερικά, τα λιτά γοτθικά παράθυρα του ισογείου εναλλάσσονται με τα πιο περίτεχνα του ορόφου, ενώ στο μέσον της πρόσοψης υπάρχει ένας εξώστης ανάλογα διακοσμημένος.
Σε μικρή απόσταση από τον Πύργο υψώνεται μια μνημειακή πύλη, με επάλξεις στην επίστεψη, περικλειόμενη από τέσσερις πυργίσκους. Το σύνολο περιβάλλεται προς νότο από έναν κήπο στυλ «anglais», στολισμένο με αγάλματα και ένα σιντριβάνι, ενώ προς βορρά συμπληρώνεται από μια σειρά μικροτέρων κτισμάτων, που θυμίζουν γερμανικές αγροτικές οικίες και χρησίμευαν ως αποθήκες και στάβλοι.
Έχει παρατηρηθεί ότι ο Πύργος των Λιοσίων παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες, παρά τη διαφορά τους στο μέγεθος, με τον Πύργο του Hohenschwangau (Schloss Hohenschwangau) στη Βαυαρία, που οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1833-1837, ως θερινό ανάκτορο του αδελφού του Όθωνα, πρίγκιπα Μαξιμιλιανού.
Η ταυτότητα του αρχιτέκτονα που σχεδίασε τον «Πύργο της Βασιλίσσης», στη θέση που ενδεχομένως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υψωνόταν ένας παλαιότερος πύργος, δεν έχει μέχρι στιγμής εξακριβωθεί. Κατά μία άποψη, πρόκειται για τον Γάλλο αρχιτέκτονα Florimond Boulanger, ο οποίος εργαζόταν στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο και είχε ασχοληθεί με την εσωτερική διακόσμηση και την επίπλωση του κτιρίου. Άλλη άποψη πιθανολογεί ότι τα σχέδια έγιναν στο εξωτερικό, γεγονός που δεν μπορεί να αποκλειστεί, ενώ νεώτερα στοιχεία αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο εμπλοκής του Δανού αρχιτέκτονα Theophil Hansen.
Μετά την εκθρόνιση του Όθωνα, το κτήμα της «Επταλόφου» αγοράστηκε από τον βαρώνο Σίμωνα Σίνα, μετά το θάνατο του οποίου πωλήθηκε στον επιχειρηματία και βουλευτή Γεώργιο Παχύ. Μέσω του γάμου μιας από τις κόρες του τελευταίου με τον Φερδινάνδο Σερπιέρη, το κτήμα περιήλθε στην οικογένεια Σερπιέρη.
Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος της αρχικής «Επταλόφου» έχει αποδοθεί στο κοινόχρηστο «Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης ‘Αντώνης Τρίτσης’», ενώ το υπόλοιπο (μαζί με τον Πύργο) παραμένει στην οικογένεια Σερπιέρη και το διαχειρίζεται μια «Γεωργοκτηνοτροφική Εταιρεία», με κυριότερη δραστηριότητα την βιολογική οινοποιία. Στις αρχές του 21ου αιώνα ο Πύργος αναπαλαιώθηκε και έκτοτε είναι επισκέψιμος κατόπιν συνεννόησης.