|
|
| Zeile 1: |
Zeile 1: |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_33a.jpg|500px|thumb|left|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo. Φωτογραφία: © Goethe-Institut Thessaloniki]]{{#newBox:}} | + | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_33a.jpg|500px|thumb|left|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo. Φωτογραφία: Γιώργος Κόγιας © Goethe-Institut Thessaloniki]]{{#newBox:}} |
| | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/c/cb/GRIECHENLAND_THESS_EL_64_POI_33.mp3|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo (1:42)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_Thess_33a.jpg]]||Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo}}{{#newBox:articlebox}} | | {{#Audio:http://lbs.goethe.de/mediawiki/images/c/cb/GRIECHENLAND_THESS_EL_64_POI_33.mp3|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo (1:42)|[[Datei:GRIECHENLAND_COVER_Thess_33a.jpg]]||Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo}}{{#newBox:articlebox}} |
| | | | |
| | Στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης βρίσκεται το Ζέιτενλικ, το Συμμαχικό Νεκροταφείο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που θεωρείται η μεγαλύτερη στρατιωτική νεκρόπολη της χώρας. | | Στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης βρίσκεται το Ζέιτενλικ, το Συμμαχικό Νεκροταφείο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που θεωρείται η μεγαλύτερη στρατιωτική νεκρόπολη της χώρας. |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_33b.jpg|500px|thumb|left|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo. Φωτογραφία: © Goethe-Institut Thessaloniki]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_33b.jpg|500px|thumb|left|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo. Φωτογραφία: Γιώργος Κόγιας © Goethe-Institut Thessaloniki]] |
| | | | |
| | Οι πρώτες ταφές έγιναν κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Νοέμβριο του 1918, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του Έλληνα Γενικού Διοικητή Αδοσίδη και των Στρατιωτικών Διοικητών των Συμμάχων για τη δημιουργία νεκροταφείου για τους πεσόντες των χωρών της Συμμαχίας. Στη συνέχεια, η ελληνική κυβέρνηση αγόρασε τη γη που επιθυμούσαν οι Σύμμαχοι και τους παραχώρησε τη χρήση και συντήρησή της. | | Οι πρώτες ταφές έγιναν κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Νοέμβριο του 1918, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του Έλληνα Γενικού Διοικητή Αδοσίδη και των Στρατιωτικών Διοικητών των Συμμάχων για τη δημιουργία νεκροταφείου για τους πεσόντες των χωρών της Συμμαχίας. Στη συνέχεια, η ελληνική κυβέρνηση αγόρασε τη γη που επιθυμούσαν οι Σύμμαχοι και τους παραχώρησε τη χρήση και συντήρησή της. |
| Zeile 10: |
Zeile 10: |
| | Ο χώρος επί της οδού Λαγκαδά, στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης και σε απόσταση 1,5 χιλιόμετρα από την Πλατεία Βαρδαρίου, επιλέχθηκε λόγω της εγγύτητας άλλων νεκροταφείων, αλλά και διότι βρισκόταν έξω από την πόλη. | | Ο χώρος επί της οδού Λαγκαδά, στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης και σε απόσταση 1,5 χιλιόμετρα από την Πλατεία Βαρδαρίου, επιλέχθηκε λόγω της εγγύτητας άλλων νεκροταφείων, αλλά και διότι βρισκόταν έξω από την πόλη. |
| | | | |
| − | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_33c.jpg|500px|thumb|left|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo. Φωτογραφία: © Goethe-Institut Thessaloniki]] | + | [[Datei:GRIECHENLAND_Thess_33c.jpg|500px|thumb|left|Ζέιτενλικ – Συμμαχικό Νεκροταφείo. Φωτογραφία: Γιώργος Κόγιας © Goethe-Institut Thessaloniki]] |
| | | | |
| | Στον χώρο δημιουργήθηκαν πέντε εθνικοί τομείς: ο Γαλλικός όπου θάφτηκαν 8.089 πεσόντες, ο Σερβικός με 7.500, ο Ιταλικός με 3.000, ο Βρετανικός με 1.600, και ο Ρωσικός τομέας με 400 ενταφιασμένους. Στον ίδιο χώρο βρίσκονται θαμμένοι και Βούλγαροι αιχμάλωτοι στρατιώτες που πέθαναν στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. Επίσης, στα πρώτα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής (1941-42), ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για την ταφή των Γερμανών στρατιωτών, ώσπου να δομηθεί το Γερμανικό Νεκροταφείο στην Πυλαία. | | Στον χώρο δημιουργήθηκαν πέντε εθνικοί τομείς: ο Γαλλικός όπου θάφτηκαν 8.089 πεσόντες, ο Σερβικός με 7.500, ο Ιταλικός με 3.000, ο Βρετανικός με 1.600, και ο Ρωσικός τομέας με 400 ενταφιασμένους. Στον ίδιο χώρο βρίσκονται θαμμένοι και Βούλγαροι αιχμάλωτοι στρατιώτες που πέθαναν στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. Επίσης, στα πρώτα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής (1941-42), ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για την ταφή των Γερμανών στρατιωτών, ώσπου να δομηθεί το Γερμανικό Νεκροταφείο στην Πυλαία. |
