Griechenland:Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων: Unterschied zwischen den Versionen
Zeile 6: | Zeile 6: | ||
Ο Άγιος Λουκάς Πατησίων εγκαινιάστηκε στις 18 Οκτωβρίου 1870, στη θέση που κάποτε καταλάμβανε μία παλαιοχριστιανική βασιλική και στη συνέχεια ο μεσοβυζαντικός ναός της μονής Αγίου Λουκά, που ερειπώθηκε κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. | Ο Άγιος Λουκάς Πατησίων εγκαινιάστηκε στις 18 Οκτωβρίου 1870, στη θέση που κάποτε καταλάμβανε μία παλαιοχριστιανική βασιλική και στη συνέχεια ο μεσοβυζαντικός ναός της μονής Αγίου Λουκά, που ερειπώθηκε κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. | ||
+ | |||
+ | Όταν ανεγέρθηκε ο νεότερος ναός, το οικόπεδο ανήκε πλέον στον καθηγητή της εβραϊκής γλώσσας στη Θεολογική Σχολή (1860-1869) Θεόκλητο Βίμπο, κατόπιν μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας (1869-1903). | ||
[[Datei:GRIECHENLAND_AGLOUKASPAT_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_AGLOUKASPAT_3_LK.jpg|500px|thumb|left|Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
Σε σχήμα εγγεγραμμένου σταυροειδούς μετά τρούλου, το σχέδιο του Αγίου Λουκά συνδυάζει την βυζαντινή παράδοση με στοιχεία του λεγόμενου «νεο-ρωμανικού» ρυθμού, όπως ο «ωοειδής» τρούλος, τα υψίκορμα παράθυρα και οι χαρακτηριστικοί πυργίσκοι στις εξωτερικές ακμές. | Σε σχήμα εγγεγραμμένου σταυροειδούς μετά τρούλου, το σχέδιο του Αγίου Λουκά συνδυάζει την βυζαντινή παράδοση με στοιχεία του λεγόμενου «νεο-ρωμανικού» ρυθμού, όπως ο «ωοειδής» τρούλος, τα υψίκορμα παράθυρα και οι χαρακτηριστικοί πυργίσκοι στις εξωτερικές ακμές. | ||
− | |||
− | |||
Ενδιαφέρον είναι και το τέμπλο, κατασκευασμένο, βάσει σχεδίων του Γερμανού αρχιτέκτονα, όχι από μάρμαρο, αλλά από γύψο ή θηραϊκή γη, όπως και τα κιονόκρανα των τεσσάρων μεγάλων μαρμάρινων πεσσών, οι οποίοι στηρίζουν τον τρούλο. | Ενδιαφέρον είναι και το τέμπλο, κατασκευασμένο, βάσει σχεδίων του Γερμανού αρχιτέκτονα, όχι από μάρμαρο, αλλά από γύψο ή θηραϊκή γη, όπως και τα κιονόκρανα των τεσσάρων μεγάλων μαρμάρινων πεσσών, οι οποίοι στηρίζουν τον τρούλο. | ||
[[Datei:GRIECHENLAND_AGLOUKASPAT_5_LK.jpg|500px|thumb|left|Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_AGLOUKASPAT_5_LK.jpg|500px|thumb|left|Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
+ | |||
+ | Την επιρροή του «νεο-ρωμανικού» ρυθμού υποδηλώνουν οι εμφανείς ομοιότητες του σχεδίου το Αγίου Λουκά με εκείνο του λουθηρανικού ναού στο Oberlößnitz της Σαξονίας, που σχεδίασε ο Ziller την ίδια περίπου εποχή (1865). | ||
Μετά τον Ναό του Αγίου Λουκά Πατησίων, ο Ziller σχεδίασε αρκετούς ορθόδοξους ναούς στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων τον Άγιο Γεώργιο του Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα στο Μεταξουργείο, την Αγία Τριάδα στον Πειραιά, τους ναούς Εισοδίων της Θεοτόκου και Φανερωμένης στο Αίγιο και τον Άγιο Αθανάσιο στον Πύργο. | Μετά τον Ναό του Αγίου Λουκά Πατησίων, ο Ziller σχεδίασε αρκετούς ορθόδοξους ναούς στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων τον Άγιο Γεώργιο του Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα στο Μεταξουργείο, την Αγία Τριάδα στον Πειραιά, τους ναούς Εισοδίων της Θεοτόκου και Φανερωμένης στο Αίγιο και τον Άγιο Αθανάσιο στον Πύργο. | ||
Zeile 21: | Zeile 23: | ||
[[Datei:GRIECHENLAND_AGLOUKASPAT_6_LK.jpg|500px|thumb|left|Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | [[Datei:GRIECHENLAND_AGLOUKASPAT_6_LK.jpg|500px|thumb|left|Ναός Αγίου Λουκά Πατησίων. Φωτογραφία: Λεωνίδας Καλλιβρετάκης © Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]] | ||
− | + | Αρκετά χρόνια μετά την ανέγερσή του, ο Ναός του Αγίου Λουκά Πατησίων επεκτάθηκε προς τα δυτικά σε δύο διαδοχικές φάσεις: το 1928, βάσει σχεδίων του Σταμάτιου Πατεράκη και το 1934, βάσει σχεδίων του Γεώργιου Νομικού, με περισσότερο έντονα νέο-βυζαντινά στοιχεία. | |
− | |||
− | |||
{{#newBox:}} | {{#newBox:}} |
Version vom 22. Mai 2016, 16:04 Uhr
Ο πρώτος ορθόδοξος ναός που σχεδίασε ο Ernst Ziller στην Ελλάδα, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1864-1870, στη θέση ενός παλαιότερου ομώνυμου βυζαντινού ναού.
Ο Άγιος Λουκάς Πατησίων εγκαινιάστηκε στις 18 Οκτωβρίου 1870, στη θέση που κάποτε καταλάμβανε μία παλαιοχριστιανική βασιλική και στη συνέχεια ο μεσοβυζαντικός ναός της μονής Αγίου Λουκά, που ερειπώθηκε κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης.
Όταν ανεγέρθηκε ο νεότερος ναός, το οικόπεδο ανήκε πλέον στον καθηγητή της εβραϊκής γλώσσας στη Θεολογική Σχολή (1860-1869) Θεόκλητο Βίμπο, κατόπιν μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας (1869-1903).
Σε σχήμα εγγεγραμμένου σταυροειδούς μετά τρούλου, το σχέδιο του Αγίου Λουκά συνδυάζει την βυζαντινή παράδοση με στοιχεία του λεγόμενου «νεο-ρωμανικού» ρυθμού, όπως ο «ωοειδής» τρούλος, τα υψίκορμα παράθυρα και οι χαρακτηριστικοί πυργίσκοι στις εξωτερικές ακμές.
Ενδιαφέρον είναι και το τέμπλο, κατασκευασμένο, βάσει σχεδίων του Γερμανού αρχιτέκτονα, όχι από μάρμαρο, αλλά από γύψο ή θηραϊκή γη, όπως και τα κιονόκρανα των τεσσάρων μεγάλων μαρμάρινων πεσσών, οι οποίοι στηρίζουν τον τρούλο.
Την επιρροή του «νεο-ρωμανικού» ρυθμού υποδηλώνουν οι εμφανείς ομοιότητες του σχεδίου το Αγίου Λουκά με εκείνο του λουθηρανικού ναού στο Oberlößnitz της Σαξονίας, που σχεδίασε ο Ziller την ίδια περίπου εποχή (1865).
Μετά τον Ναό του Αγίου Λουκά Πατησίων, ο Ziller σχεδίασε αρκετούς ορθόδοξους ναούς στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων τον Άγιο Γεώργιο του Ορφανοτροφείου Χατζηκώνστα στο Μεταξουργείο, την Αγία Τριάδα στον Πειραιά, τους ναούς Εισοδίων της Θεοτόκου και Φανερωμένης στο Αίγιο και τον Άγιο Αθανάσιο στον Πύργο.
Αρκετά χρόνια μετά την ανέγερσή του, ο Ναός του Αγίου Λουκά Πατησίων επεκτάθηκε προς τα δυτικά σε δύο διαδοχικές φάσεις: το 1928, βάσει σχεδίων του Σταμάτιου Πατεράκη και το 1934, βάσει σχεδίων του Γεώργιου Νομικού, με περισσότερο έντονα νέο-βυζαντινά στοιχεία.