Στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης βρίσκεται το Ζέιτενλικ, το Συμμαχικό Νεκροταφείο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που θεωρείται η μεγαλύτερη στρατιωτική νεκρόπολη της χώρας.
Οι πρώτες ταφές έγιναν κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Νοέμβριο του 1918, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του Έλληνα Γενικού Διοικητή Αδοσίδη και των Στρατιωτικών Διοικητών των Συμμάχων για τη δημιουργία νεκροταφείου για τους πεσόντες των χωρών της Συμμαχίας. Στη συνέχεια, η ελληνική κυβέρνηση αγόρασε τη γη που επιθυμούσαν οι Σύμμαχοι και τους παραχώρησε τη χρήση και συντήρησή της.
Ο χώρος επί της οδού Λαγκαδά, στο Δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης και σε απόσταση 1,5 χιλιόμετρα από την Πλατεία Βαρδαρίου, επιλέχθηκε λόγω της εγγύτητας άλλων νεκροταφείων, αλλά και διότι βρισκόταν έξω από την πόλη.
Στον χώρο δημιουργήθηκαν πέντε εθνικοί τομείς: ο Γαλλικός όπου θάφτηκαν 8.089 πεσόντες, ο Σερβικός με 7.500, ο Ιταλικός με 3.000, ο Βρετανικός με 1.600, και ο Ρωσικός τομέας με 400 ενταφιασμένους. Στον ίδιο χώρο βρίσκονται θαμμένοι και Βούλγαροι αιχμάλωτοι στρατιώτες που πέθαναν στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας τους. Επίσης, στα πρώτα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής (1941-42), ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για την ταφή των Γερμανών στρατιωτών, ώσπου να δομηθεί το Γερμανικό Νεκροταφείο στην Πυλαία.
Σήμερα, το Συμμαχικό Νεκροταφείο αποτελεί χώρο μνήμης του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και απότισης τιμής εκ μέρους των επίσημων Προξενικών Αρχών των αρχών των πέντε Συμμαχικών χωρών, αλλά και απλών πολιτών.
Τοποθεσία
�
