Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο ερημικός συνοικισμός Δόξα είχε γίνει τόπος εκτελέσεων.
Στα ανατολικά όρια του μεγάλου εβραϊκού νεκροταφείου, βορείως της σημερινής στρατιωτικής σχολής (τότε στρατιωτικού νοσοκομείου) και του νοσοκομείου λοιμωδών (τότε ιταλικού νοσοκομείου), η περιοχή μέχρι την Τριανδρία ήταν ακατοίκητη. Υπήρχε ένα μικρό στρατιωτικό νεκροταφείο, μια στενή σιδηροδρομική γραμμή, κατάλοιπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, και ελάχιστα μόνο προσφυγικά σπίτια πίσω από το Ιταλικό Νοσοκομείο.
Στον ερημικό εκείνο τόπο βρισκόταν το "Κόκκινο Σπίτι", μπροστά στο οποίο έγιναν εκτελέσεις ομήρων για αντίποινα μετά από θανατώσεις Γερμανών στρατιωτικών ή σαμποτάζ.
Αν και η γύρω περιοχή έχει οικοδομηθεί και τακτοποιηθεί πολεοδομικά, με τη διάνοιξη της οδού Αγίου Δημητρίου και τη δημιουργία του Καυτατζόγλειου Σταδίου, μία λωρίδα γης εξακολουθεί και σήμερα να παραμένει ατακτοποίητη, με αυθαίρετες κατασκευές γύρω από ένα μικρό ρέμα.
