Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο
Τρεις σπουδαίες προσωπικότητες της εποχής που άφησαν την σφραγίδα τους στην αρχιτεκτονική και την αρχαιολογική επιστήμη - οι Ernst Ziller, Wilhelm Dörpfeld και Heinrich Schliemann - συνέδεσαν το όνομά τους με τη δημιουργία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
Το τριώροφο με υπερυψωμένο υπόγειο νεοκλασικό μέγαρο στη γωνία των οδών Χαριλάου Τρικούπη και Φειδίου, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1887-1888, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller.
Η ανέγερσή του χρηματοδοτήθηκε από τον ανασκαφέα της Τροίας και των Μυκηνών Heinrich Schliemann, με σκοπό τη στέγαση του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, του οποίου το παράρτημα στην Αθήνα είχε ιδρυθεί το 1874. Το μεγάρο μεταβιβάστηκε από τους κληρονόμους του Schliemann στην ιδιοκτησία του Γερμανικού κράτους το 1899.
Τα σχέδια του Ziller, στα οποία συνέβαλε και ο τότε διευθυντής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Wilhelm Dörpfeld, διακρίνονται για την αίσθηση λιτής αυστηρότητας που ακολουθεί τις αρχές του όψιμου κλασικισμού.
Το κτίριο στηρίζεται σε μαρμάρινη βάση. Οι αετωματικές επιστέψεις των ανοιγμάτων του πρώτου ορόφου εναλλάσσονται με τις ευθύγραμμες των ανοιγμάτων του υπερυψωμένου ισογείου. Ο δεύτερος όροφος διακοσμείται με βαθυκόκκινες ορθογώνιες επιφάνειες μεταξύ των ανοιγμάτων, στοιχείο που χαρακτηρίζει ορισμένα από τα κτίρια του Ziller εκείνης της περιόδου, όπως τα ξενοδοχεία «Μέγας Αλέξανδρος» και «Μπάγκειον» στην πλατεία Ομονοίας. Το εσωτερικό του κτιρίου εμπλουτίζεται με πλούσιο ζωγραφικό διάκοσμο που συνάδει με τη λειτουργία του.
