Τη στέγαση των κεντρικών υπηρεσιών των ενόπλων δυνάμεων της Βέρμαχτ (Wehrmacht) στο κέντρο της Αθήνας συμπλήρωνε το κτίριο του ελληνικού Υπουργείου Ναυτικών στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
Η αριστοκρατική αυτή κατοικία που κτίστηκε το 1844 από τον έμπορο και ευεργέτη Ιωάννη Σκυλίτση, υπήρξε από τα παλαιότερα νεοκλασσικά οικοδομήματα της πόλης και πρότυπο αρχιτεκτονικής διακόσμησης, με πλούτο παραστάσεων στους εσωτερικούς τοίχους και τις οροφές της.
Παραχωρήθηκε στο ελληνικό κράτος το 1869 και δεκαπέντε χρόνια αργότερα στέγασε το Υπουργείο Ναυτικών, την ανώτατη κρατική αρχή που τότε διαχειριζόταν τις υποθέσεις του Πολεμικού και του Εμπορικού Ναυτικού.
Την περίοδο της Κατοχής, το κτίριο επιτάχθηκε από τις γερμανικές αρχές και χρησιμοποιήθηκε όπως και προπολεμικά. Από το 1941 έως το 1944, στεγάστηκε εκεί η Ανώτατη Διοίκηση του Γερμανικού Ναυτικού ή «Διοίκηση Αιγαίου» (Admiral Ägäis).
Με αυτό τον τρόπο, η Πλατεία Κλαυθμώνος εντάχθηκε στον ενιαίο οικοδομικό χώρο γερμανικής διοίκησης, που απαρτιζόταν από το Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, το Περιφερειακό Φρουραρχείο και το Φρουραρχείο Πόλης.
Είναι χαρακτηριστικό, πως αρκετά οικήματα κατά μήκος της Οδού Παπαρρηγοπούλου επιτάχθηκαν στα τέλη του 1943 από ελληνικές φιλοναζιστικές οργανώσεις, οι οποίες συνεργάζονταν με τις γερμανικές αρχές ασφαλείας. Αυτό περιόριζε την κίνηση των πολιτών και έκανε την Πλατεία Κλαυθμώνος ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία για τα μέλη της Αντίστασης που κινούνταν παράνομα στους κεντρικούς δρόμους.
Στο τέλος του Πολέμου, το κτίριο επιστράφηκε στο Υπουργείο Ναυτικών και, μετά την κατάργηση του Υπουργείου το 1949, παραχωρήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ). Από το 1975 στεγάζει τη Διοίκηση Διοικητικής Μέριμνας του Ναυτικού.
