Στη λαϊκή παράδοση για την Κατοχή, η κλινική Βαγιανού παρέμεινε ζωγραφισμένη με έντονα χρώματα, για τις κρατήσεις, τις ανακρίσεις και τους βασανισμούς στα δωμάτιά της.
Υπάρχει διχογνωμία αν ήταν φυλακή της Μυστικής Στρατιωτικής Αστυνομίας (Geheime FeldPolizei / GFP) ή της Γκεστάπο (Geheime Staatspolizei / Gestapo), αν και επικρατέστερη γνώμη είναι η πρώτη.
Το κτίριο υπάρχει και σήμερα, στη γωνία των οδών Αναλήψεως και Χαλκιδικής 32. Οικοδομήθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα και αποτελείται από το ισόγειο και δύο ορόφους. Περιλαμβάνει δέκα υπνοδωμάτια, δύο κουζίνες, σαλόνι και τα χρειώδη. Το συνολικό εμβαδόν του κτιρίου είναι 585τμ και του οικοπέδου 650τμ.
Το μέγεθος της φυλακής δεν ήταν μεγάλο, αλλά στα κελιά της ανακρίθηκαν και κακοποιήθηκαν μεγάλος αριθμός κρατουμένων. Ανάμεσά τους ήταν οι ελληνικής υπηκοότητας υπάλληλοι του αμερικανικού προξενείου, που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία όταν το προξενείο έκλεισε τον Ιούνιο του 1941, ενώ για αντιγερμανική προπαγάνδα κακοποιήθηκε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γ. Τενεκίδης. Επίσης, αναφέρεται η φυλάκιση προσώπων που έκαναν σαμποτάζ σε σιδηροδρομικές γραμμές και ηλεκτρικά καλώδια. Όλα αυτά αποτελούν ενδείξεις ότι η κλινική χρησιμοποιήθηκε από την Μυστική Στρατιωτική Αστυνομία.
Τοποθεσία
Πρώην Κλινική Βαγιανού
Γωνία οδών Αναλήψεως και Χαλκιδικής 32
Θεσσαλονίκη
