Ο Γερμανός αρχίατρος του ελληνικού στρατού και πρωτοπόρος στις ανθρωπολογικές έρευνες, Βερνάρδος Ορνστάιν (Bernhard Ornstein, 1809-1896), κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών με τιμές στρατηγού. Τον τάφο του κοσμεί η μαρμάρινη προτομή του, έργο του σπουδαίου Έλληνα γλύπτη Γεωργίου Ξενάκη.
Προσωπικότητα «κεκοσμημένη υπό των προτερημάτων της γερμανικής ιδιοφυίας, ήτις εγκλιματισθείσα εν τη δευτέρα του πατρίδι, την οποίαν τοσούτον ηγάπησε, τον ανέδειξεν ένα εκ των υπερόχων εργατών του καθήκοντος και της επιστήμης», έγραψε ο Τύπος της εποχής με αφορμή τον θάνατό του στις 13 Φεβρουαρίου 1896 (ν.η. 25 Φεβρουαρίου).
Γόνος εβραϊκής οικογένειας καταγόμενης από την Πολωνία, ο Βερνάρδος Ορνστάιν γεννήθηκε στο Σόνινγκεν (Schöningen) της Σαξονίας και σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήμια του Βερολίνου, του Έρλανγκεν (Erlangen) και του Γκίσεν (Giessen), όπου απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1833.
Τον επόμενο χρόνο, αφού η η Βαυαρική αντιβασιλεία εγκαταστάθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό Bασίλειο, ο Όρνστάιν μετανάστευσε στην Ελλάδα, όπου τον βρίσκουμε να υπηρετεί αρχικά στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ναυπλίου, στη συνέχεια στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στην Αίγινα και αργότερα σε διάφορα νοσοκομεία και στρατιωτικές μονάδες ανά την επικράτεια. Το 1843, προσηλυτίστηκε στον λουθηρανισμό και νυμφεύθηκε μια Γερμανίδα ακόλουθο της βασίλισσας Αμαλίας.
Απομακρύνθηκε προσωρινά από το στράτευμα το 1862, λόγω της σχέσης του με τον ανατραπέντα τότε βασιλιά Όθωνα, αλλά στη συνέχεια επανήλθε. Το 1866, έσπευσε ως εθελοντής στην Κρητική επανάσταση, ενώ το 1881, ανέλαβε επικεφαλής της υγειονομικής υπηρεσίας της πρόσφατα προσαρτημένης Θεσσαλίας. Αποστρατεύθηκε το 1882, με τον ανώτατο βαθμό του Αρχιάτρου του Ελληνικού Στρατού.
Παράλληλα με την στρατιωτική του υπηρεσία, πραγματοποίησε πρωτοποριακές ιατρικές και ανθρωπολογικές έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων δημοσίευσε σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
