Το ιστορικά εμπορικό τμήμα της Αθήνας με τις πολυάριθμες εστίες κοινωνικών συναντήσεων αποτέλεσαν χώρους ψυχαγωγικής δραστηριότητας και των Γερμανών κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Οι κεντρικοί οδικοί άξονες της Σταδίου και της Πανεπιστημίου, όπως και οι κάθετοι δρόμοι και τα στενά πίσω από την Πλατεία Κλαυθμώνος, είναι διαχρονικά συνδεδεμένοι με την εμπορική, επιχειρηματική και κοινωνική ζωή της Αθήνας.
Δεν είναι τυχαίο ότι, στην περίοδο της Κατοχής, εγκαταστάθηκαν εκεί οι έδρες των περισσότερων γερμανικών διοικήσεων, αλλά και μεγάλος αριθμός χώρων εστίασης και αναψυχής, όπου σύχναζαν κατά κύριο λόγο Γερμανοί στρατιωτικοί και υπάλληλοι ή συνεργάτες των γερμανικών υπηρεσιών.
Το 1942, στο τετράγωνο ανάμεσα στις οδούς Φιλελλήνων και Αιόλου, μεταξύ των πλατειών Συντάγματος και Ομόνοιας, υπήρχαν 24 πολυτελή εστιατόρια και 22 από τα περίπου 40 μπαρ που διέθετε η ελληνική πρωτεύουσα. Τα περισσότερα από αυτά τα καταστήματα ήταν επιταγμένα αποκλειστικά για τις ανάγκες των κατοχικών στρατευμάτων.
Ονόματα όπως «Σούτσενχάουζ», «Γερμανίς», «Αρζεντίνα», «Λευκός Κρίνος», «Πικαντίλλυ» και «Πέτρογκραντ», σχημάτιζαν μια τοπογραφία νυχτερινής διασκέδασης που δημιουργούσε ζώνες στον αστικό χώρο και διαχώριζε ακόμα περισσότερο τον κόσμο των κατακτημένων από αυτόν των κατακτητών και των συνεργατών τους.
Αυτοί οι χώροι αναψυχής διέθεταν τρόφιμα σε προκλητική αφθονία και μπορούσαν να σερβίρουν πολυτελή γεύματα και γλυκά, ακόμα και την εποχή της μεγάλης πείνας του χειμώνα 1941/42, που κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες κατοίκους της Αθήνας.
