Το επιτύμβιο μνημείο του Γερμανού φιλολόγου και μελετητή της αρχαίας ελληνικής τέχνης, ιστορίας και αρχαιολογίας, Καρόλου Οδοφρήδου Μύλλερ (Karl Otfried Müller), ανεγέρθηκε το 1840 και θεωρείται πως φέρει στοιχεία των μνημείων του Κεραμεικού.
Λιτό, καμωμένο από μάρμαρο, κατασκευάστηκε με δαπάνη των καθηγητών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο εκτιμάται ότι σχεδίασε ο σπουδαίος Δανός αρχιτέκτονας Κρίστιαν Χάνσεν (Christian Hansen, 1803-1883), ο οποίος έχει υπογράψει, μεταξύ άλλων, τα σχέδια της Ακαδημίας Αθηνών και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ενώ την εκτέλεση του έργου ανέλαβε ο τηνιακός μαρμαροτεχνίτης Γιακουμής Μαλακατές.
Αποτελείται από μία στήλη σε σχήμα πεσσού, καταλήγει στην κορυφή σε ανθεμωτή επίστεψη και εδράζεται σε ένα βαθμιδωτό βάθρο. Στην κύρια όψη και κάτω από διακοσμητικούς ρόδακες διακρίνεται, δυσανάγνωστα πλέον, η φράση: «ΚΑΡΟΛΟΣ ΟΔΟΦΡΗΔΟΣ ΜΥΛΛΕΡΟΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΝ ΒΡΙΓΗΙ ΤΗΣ ΣΙΛΕΣΙΑΣ ΕΤΕΙ, ΑΨΗΖ' ΑΠΕΘΑΝΕΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΕΤΕΙ, ΑΩΜ', ΙΟΥΛΙΟΥ Κ'». Στην αντίθετη πλευρά υπήρχε επιτύμβιο επίγραμμα του που δεν διασώζεται και σύμφωνα με τις πηγές ανέγραφε: «ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΣΟΦΙΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ ΕΣΧΕ ΣΕ ΜΥΣΤΗΝ ΜΥΛΛΕΡΕ ΤΕΥΤΟΝΙΗ ΠΑΤΡΙΣ ΑΓΑΚΛΥΜΕΝΗ ΕΛΛΑΣ Δ’ ΕΞ ΑΕΘΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΗΜΑΡ ΙΔΟΥΣΑ ΕΝ ΚΟΛΠΟΙΣ ΞΕΙΝΟΝ ΔΕΞΑΤΟ Σ’ ΑΣΠΑΣΙΑΝ».
Ο θάνατος του Μύλλερ προκάλεσε συγκίνηση όχι μόνο στην ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά και στην Αθηναϊκή κοινωνία γενικότερα. Αποφασίστηκε να ταφεί τιμής ένεκεν στο λόφο του Κολωνού, στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος.
Την εξόδιο ακολουθία παρακολούθησαν μέλη της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, καθηγητές, διπλωμάτες, φοιτητές και μαθητές των εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής πρωτεύουσας, καθώς και πλήθος κόσμου, ενώ επικήδειους εκφώνησαν ο καθηγητής της Φιλοσοφίας Φίλιππος Ιωάννου και ο προτεστάντης ιεροκήρυκας της Βασίλισσας Αμαλίας, Άσμους Χάινριχ Φρίντριχ Λουτ (Asmus Heinrich Friedrich Lüth).
Στο ίδιο σημείο ανεγέρθηκε, είκοσι χρόνια αργότερα, το μνημείο του Γάλλου αρχαιολόγου Σαρλ Λενορμάν (Charles Lenormant, 1802-1859).
