Νέο Αρσάκειο
Οι εντυπωσιακές προσόψεις του συγκροτήματος του Νέου Αρσακείου κατασκευάστηκαν το 1907 βάσει σχεδίων του Ερνέστου Τσίλερ (Ernst Ziller).
Για πρώτη φορά, ο Γερμανός αρχιτέκτονας που άφησε την σφραγίδα του στην πόλη, Ερνέστος Τσίλερ, εισάγει στην Αθήνα του 1900 την έννοια της μεγάλης κλίμακας οικοδομών, με την επέμβασή του στο Νέο Αρσάκειο, καθώς και με τα σύγχρονα έργα του, το Μέγαρο Σλήμαν-Μελά επί της οδού Πανεπιστημίου και την Πολυκατοικία Πεσμαζόγλου επί της Λεωφόρου Β. Σοφίας.
Το συγκρότημα των οδών Σταδίου, Αρσάκη και Πανεπιστημίου καταλαμβάνει τη θέση μιας σειράς παλαιοτέρων κτιρίων του 19ου αιώνα, τα οποία είχαν περιέλθει διαδοχικά στην ιδιοκτησία της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας. Τα οικοδομήματα αυτά - με εξαίρεση το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο στη βορειοανατολική γωνία - κατεδαφίστηκαν το 1900, προκειμένου να ανεγερθεί σε όλη την επιφάνεια του οικοδομικού τετραγώνου ένα σύγχρονο μέγαρο, στη γραμμή των μεγάλης κλίμακας οικοδομών εμπορικής εκμετάλλευσης της εποχής.
Ενδιαφέρον είναι ότι αρχική οικοδομή δεν σχεδιάστηκε από τον Ziller, αλλά από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Μαρούδη. Το αποτέλεσμα, όμως, δεν ικανοποίησε τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι ανέθεσαν το 1907 στον Ziller την πλήρη αναμόρφωση των προσόψεων.
Στις προσόψεις του Νέου Αρσακείου έχουν εφαρμοστεί οι αρχές του εκλεκτικισμού σε κολοσσιαίες διαστάσεις, με τα νεοκλασικά στοιχεία στα ανοίγματα, τους νεομπαρόκ πυργοειδείς τρούλους στις ελεύθερες γωνίες και την γυάλινη στέγη της στοά του συγκροτήματος.
Το 1925, στο τελευταίο ελεύθερο τμήμα του τετραγώνου επί της οδού Πεσμαζόγλου οικοδομήθηκε και το κτίριο διοίκησης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, ενώ η αξιοποίηση του συγκροτήματος ολοκληρώθηκε με την ανέγερση του κινηματοθέατρου "Ορφεύς" στο εσωτερικό της στοάς (1936-1937) και την εγκατάσταση του "Θεάτρου Τέχνης" του Καρόλου Κουν στο υπόγειο.
Στα τέλη του 20ού αιώνα πραγματοποιήθηκε μια ευρύτατη αποκατάσταση και ανακαίνιση ολόκληρου του συγκροτήματος, στο πλαίσιο της οποίας κατεδαφίστηκε ο "Ορφεύς" (1989), όπως και τα εμπορικά καταστήματα (1984-1989) που είχαν κτιστεί το 1936, και από το 1996 διευθετήθηκε η "Στοά του Βιβλίου”.