Μέγαρο Σλήμαν-Μελά
Το ογκώδες τετραώροφο μέγαρο της οδού Πανεπιστημίου στη γωνία με την Χαριλάου Τρικούπη, οικοδομήθηκε περί το 1900, για λογαριασμό των παιδιών του Γερμανού ανασκαφέα της Τροίας και των Μυκηνών Heinrich Schliemann, Ανδρομάχης και Αγαμέμνονα Σλήμαν, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller.
Το μέγαρο Σλήμαν-Μελά ανήκει στην κατηγορία των πολυώροφων οικοδομών μικτής χρήσης που κάνουν την εποχή εκείνη την εμφάνισή τους, περιλαμβάνοντας κατοικίες, γραφεία και καταστήματα. Με το κτίριο αυτό και τα σύγχρονά του «Νέο Αρσάκειο» της οδού Σταδίου και «Πεσμαζόγλου» της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, ο Ziller εισήγαγε, για πρώτη φορά, την μεγάλη κλίμακα στην Αθήνα του 1900. Το αρχικό μάλιστα σχέδιο προέβλεπε και δύο πυργοειδείς τρούλλους, ανάλογους προς εκείνους του Νέου Αρσακείου και του μεγάρου Πεσμαζόγλου, οι οποίοι όμως φαίνεται ότι δεν υλοποιήθηκαν κατά την κατασκευή.
Στην περίπτωση αυτή, ο Ziller κινήθηκε στη γραμμή ενός εκλεκτικισμού με στοιχεία νέομπαρόκ αναμεμιγμένα με νεοκλασικά, επιλέγοντας σε γενικές γραμμές μια μάλλον λιτή διακόσμηση, συγκρινόμενη με ορισμένα άλλα κτίρια του ιδίου. Η πρόσοψη επί της οδού Πανεπιστημίου διαιρείται σε τρία κύρια μέρη, διακρινόμενα μεταξύ τους από δύο ενδιάμεσα κατακόρυφα στοιχεία που προεξέχουν ελαφρά από την οικοδομική γραμμή και ξεχωρίζουν με τις τοξωτές εισόδους του ισογείου, τους καμπύλους εξώστες του πρώτου ορόφου και τις αετωματικές επιστέψεις των αντίστοιχων ανοιγμάτων. Τα υπόλοιπα ανοίγματα της πρόσοψης έχουν οριζόντιες επιστέψεις, ορθογώνια μπαλκόνια και παραστάδες με ιωνικά επίκρανα στις εισόδους, ενώ μια τρίτη παραλλαγή παρουσιάζεται στις εισόδους της όψης επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη, [4*] που επιστέφονται από αετώματα. Με τον τρόπο αυτό προκύπτει μια ποικιλία, που σπάει την μονοτονία των μεγάλων επιφανειών του οικοδομήματος.
Όπως αναφέρθηκε ήδη, το κτίριο στεγάζει διαχρονικά κυρίως γραφεία και καταστήματα. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον ιστορικό κινηματογράφο «Ιντεάλ» (1919), μια από τις μεγαλύτερες αίθουσες της Αθήνας και από τις πρώτες που πρόβαλαν «ομιλούσες» ταινίες (1929). Εκεί εδρεύει επίσης από την ίδρυσή του (1936), ο ιστορικός εκδοτικός οίκος «Πάπυρος», πρωτοπόρος στις εκδόσεις αρχαίων ελλήνων συγγραφέων με παράλληλη μετάφραση στα νέα ελληνικά.
Σημειωτέον ότι το μέγαρο Σλήμαν-Μελά συνορεύει, από την πλευρά της οδού Χαριλάου Τρικούπη, με το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, που ήταν επίσης ιδιοκτησία του Heinrich Schliemann και μεταβιβάστηκε από τους κληρονόμους του στο Γερμανικό κράτος το 1899, περίπου δηλαδή όταν ανεγέρθηκε το κτίριο που παρουσιάζουμε εδώ.
